του Παναγιώτη Βέμμου
«ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΜΟΥ στα βουνά
και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
και πάνω τους η μνήμη καίει
άκαυτη βάτος» (Άξιον Εστί, Οδ. Ελύτης)
23, 27 και 30 Σεπτεμβρίου τρεις ημερομηνίες ιδιαίτερης σημασίας. Τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις που συνδέονται με τον αγώνα του ελληνικού λαού για Ελευθερία.
23 Σεπτεμβρίου 1821, η άλωση της Τριπολιτσάς, το κορυφαίο γεγονός τον πρώτο χρόνο της Επανάστασης.
«Ιδού εμπρός σου ο τοίχος στέκει
της αθλίας Τριπολιτσάς.
τώρα τρόμου αστροπελέκι
να της ρίψης πιθυμάς»
Έτσι αρχίζει την αναφορά του στην πολιορκία και άλωση της πόλης «στον Ύμνο εις την Ελευθερίαν» ο Διονύσιος Σολωμός, που αφιερώνει 40 στροφές στο πατριωτικής σημασίας έργο του.
27 Σεπτεμβρίου 1941, ιδρύεται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ), που οργανώνει τον αγώνα του λαού για επιβίωση και απελευθέρωση.
30Σεπτεμβρίου 1944 απελευθερώνεται αναίμακτα από τον ΕΛΑΣ η Τρίπολη.
Η Επανάσταση και η Αντίσταση είναι ο διαχρονικός αγώνας για Ανεξαρτησία, Ελευθερία και Κοινωνική Προκοπή.
Η Τρίπολη και ευρύτερα η Αρκαδία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτά τα γεγονότα, όμως λίγα στοιχεία έχουν αναδειχθεί και τα πολλά παραμένουν υποβαθμισμένα και άγνωστα.
Τα Τρίκορφα, το κορυφαίο στρατόπεδο των επαναστατών με τα ταμπούρια παρά την ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου το 2013 και την αναγνώριση του ως «ιστορικό τόπο» δεν είναι προσβάσιμα και επισκέψιμα.
Οι τόποι εκτέλεσης των πατριωτών στην Κατοχή και τον Εμφύλιο στην Τρίπολη και τα μνημεία που έχουν στηθεί από τις αντιστασιακές οργανώσεις παραμένουν άγνωστα στους πολλούς και ιδιαίτερα στους νέους.
Το μνημείο των πάνω από 600 Αρκάδων που έπεσαν στον αγώνα ενάντια στη φασιστική εισβολή στα Ηπειρωτικά και Μακεδονικά βουνά και στη μάχη της Κρήτης μένει ημιτελές και δεν ενισχύεται η προσπάθεια συμπολιτών μας που ανέλαβαν την πρωτοβουλία.
Τα υπόγεια του Δικαστικού Μεγάρου Τρίπολης, φυλακές στην Κατοχή και τον Εμφύλιο, με μοναδικά στοιχεία αυτών των περιόδων δεν συντηρούνται και καταστρέφονται από την υγρασία και το χρόνο.
Αποτελεί όνειδος η απόφαση του Δήμου για απόρριψη των σκουπιδιών εγγύτατα των χώρων αυτών, μέσα μάλιστα στο περιαστικό δάσος. Είναι διαχρονική η αδιαφορία της πολιτείας για την προστασία και ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, ένα μικρό μέρος της οποίας προαναφέραμε.
Αυτή την ιστορική και πολιτιστική παρακαταθήκη λαός και πολιτεία έχουν χρέος να την αναδεικνύουν, να τη συντηρούν και να αντιστέκονται στη λήθη που επιδιώκουν οι δυνάμεις της υποτέλειας.
Η Επανάσταση, η Αντίσταση και η Λευτεριά είναι αξίες που εξοβελίζουν κατεστημένα και δυνάστες, είναι η ελπίδα του λαού για καλύτερες μέρες.
