Ὁ Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Γεωργίου Νέας Ζωῆς Περιστερίου σᾶς προσκαλεῖ στὴν Ψαλτικὴ Μουσικὴ Βραδιὰ μὲ ὕμνους καὶ τροπάρια ἀπὸ τὴν προεόρτια ὑμνολογία τῶν Χριστουγέννων μὲ τίτλο: « Χ ρ ι σ τ ὸ ς ἔ ρ χ ε τ α ι γ ε ν ν η θ ῆ ν α ι … » ποὺ πραγματοποιεῖ τὴν Κυριακὴ 13 Δεκεμβρίου 2015 καί ὥρα 18:00 στὸν χῶρο τῆς ἐκκλησίας, ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς Μεγάλης Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Τοὺς προεόρτιους ὕμνους θὰ ἀποδώσουν: • οἱ ἱεροψάλτες Κυριάκος Τζουραμάνης καὶ Κωνσταντῖνος Σκαρμοῦτσος, συνοδείᾳ χοροῦ βαστακτῶν. • συμμετέχει ὁ Αἰδεσιμώτατος π. Ἀστέριος Ριμπάκης, ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ὕμνους προλογίζει ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰάκωβος Κανάκης, Πρωτοσύγγελος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Γόρτυνος, θεολόγος.
Ο ΑΣΑΡΚΟΣ ΣΑΡΚΩΝΕΤΑΙ. Ὁ Λόγος γίνεται ὑλικός. Ὁ ἀόρατος ὀρᾶται. Ὁ ἀναφὴς ψηλαφιέται. Ὁ ἄχρονος ἀρχίζει, «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερα ὁ ἴδιος καὶ στοὺς αἰῶνες. Ἕνα (πρόσωπο) ἀπὸ δυὸ ἀντίθετα (φύ- σεις), σάρκα (ἀνθρώπινη φύση) καὶ Πνεῦμα (Θεία φύση). Ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἡ μιὰ (ἡ Θεία) ἐθέωσε, καὶ ἡ ἄλλη (ἡ ἀνθρώπινη) ἐθεώθηκε. Ὢ τῆς καινούριας μίξεως! Ὢ τῆς πα- ραδόξου συνθέσεως! Ὁ ὢν δημιουργεῖται καὶ ὁ ἄκτιστος κτίζεται καὶ ὁ ἀχώρητος χωρεῖται διὰ μέσου νοερῆς ψυχῆς ποὺ μεσιτεύει στὴν Θεότητα καὶ (διὰ μέσου) τῆς ὑλικότητας τῆς σάρκας. Καὶ ὁ πλουτίζων πτωχεύει. Ἐπειδὴ πτωχεύει (λαμβάνοντας) τὴν δική μου σάρκα, γιὰ νὰ πλου- τήσω ἐγὼ ἀπὸ τὴν δική του Θεότητα. Καὶ ὁ πλήρης ἀδειάζει, ἐπειδὴ ἀδειάζει ἀπὸ τὴν δόξα του γιὰ λίγο, γιὰ νὰ μεταλάβω ἐγὼ ἀπὸ τὴν πληρότητά του. Ποιὸς ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητας; Τί εἶναι αὐτὸ τὸ μυστήριο (ποὺ ἔγινε) γιὰ μένα; Μετάλαβα τὴν εἰκόνα (του) καὶ δὲν τὴν ἐφύλαξα. Μεταλαμβάνει τὴν δική μου σάρκα, καὶ γιὰ νὰ σώσει τὴν εἰκόνα καὶ γιὰ νὰ ἀθανατήσει τὴν σάρκα. Δεύ- τερη πραγματοποιεῖ κοινωνία, πολὺ παραδοξότερη τῆς πρώτης (τῆς δημιουργίας). Τότε μετέδωσε τὸ καλύτερο (τὴν εἰκόνα του), ἐνῷ τώρα μεταλαμβάνει τὸ χειρότερο (τὴν σάρκα μου). Αὐτὸ εἶναι ἀπὸ τὸ προηγούμενο θεοπρε- πέστερο. Αὐτὸ εἶναι, σὲ ὅσους ἔχουν νοῦ, ὑψηλότερο.(…) Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἄπειρος, χωρεῖται στὴν περιορισμένη ἀνθρώπινη φύση. Αὐτὸς ποὺ πλουτίζει μὲ τὰ ἀγαθά Του τὸν κόσμο, γίνεται φτωχὸς, παίρνοντας ἀνθρώπινο σῶμα, γιὰ νὰ πλουτίσω ἐγὼ μὲ τὴν θεότητά Του. Ποιὸς μπορεῖ νὰ παραστήσει πόσος εἶναι ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητός Του; Γι᾿ αὐτὸ καὶ σὺ μαζὶ μὲ τὸν Ἀστέρα τρέξε καὶ μαζὶ μὲ τοὺς Μάγους φέρε Του γιὰ δῶρα, χρυσὸ καὶ λιβάνι καὶ σμύρνα. Τίμησέ Τον ὡς Βασιλέα καὶ Θεὸ καὶ ὡς Λυτρωτή, ποὺ νε- κρώθηκε γιὰ σένα. Μαζὶ μὲ τοὺς ποιμένες δόξασέ Τον, μὲ τοὺς ἀγγέλους ὕμνησέ Τον, μὲ τοὺς ἀρχαγγέλους σκίρτησε ἀπὸ χαρά. Ἂς εἶναι κοινὴ ἡ πανήγυρις τῶν οὐρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων δυνάμεων… (Τμηματικὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν Ὁμιλία ΛΗ΄ – «Χριστός Γεννᾶται», τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου)
