Άρχισαν τα όργανα;

ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ;

Γράφει ο Ι. Γ. Ασημακόπουλος



 

Στο γνωστό διαδικτυακό τόπο «Καφενείο Μεγαλόπολης», αναρτήθηκε άρθρο με τίτλο «Αρχίζουν σιγά – σιγά τα όργανα στους Δήμους της Αρκαδίας για τις Δημοτικές του 2014».

Στο άρθρο γίνεται λόγος για όλους τους δήμους της Αρκαδίας. Για μας όμως τους Μεγαλοπολίτες, ενδιαφέρον έχει το συγκεκριμένο απόσπασμα που αναφέρεται στη Μεγαλόπολη, που λέει:

«Ο σημερινός Δήμαρχος Παναγιώτης Μπούρας εάν ο ίδιος το θελήσει, θα είναι για άλλη μία φορά υποψήφιος. Φημολογείται ακόμη ότι  εάν  δεν ασχοληθεί ο ίδιος, ετοιμάζει  διάδοχη κατάσταση στο όνομα του νεαρού μηχανικού και Αντιδημάρχου  Χρήστου Δημόπουλου. Έντονα ακούγεται τον τελευταίο καιρό και το όνομα του Περιφερειακού συμβούλου και υποψηφίου βουλευτή με τη Ν.Δ οικονομολόγου Παναγιώτη Βαλασόπουλου. Μάλιστα από κάποιους θεωρείται ισχυρή  υποψηφιότητα  και με  μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Δεδομένη πρέπει να θεωρείται και η υποψηφιότητα Τσιριγώτη, ενώ  ακούγονται και τα ονόματα του Μηχανικού  Τάσου Σταθουλόπουλου  και του Γεωπόνου Βασίλη Χίνη..»

Τα ονόματα που αναφέρονται, γνωστά. Μικρός ο τόπος και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Με αφορμή αυτή την πληροφόρηση, θα κάνω τη δική μου εκτίμηση και τα δικά μου σχόλια. Φυσικά ο καθένας μπορεί και έχει το δικαίωμα, να ανακοινώνει ότι θα είναι υποψήφιος δήμαρχος Μεγαλόπολης. Επίσης το κάθε ΜΜΕ ή διαδικτυακός τόπος, έχοντας τη δική του πληροφόρηση, μπορεί να φέρει τον οποιοδήποτε ως υποψήφιο δήμαρχο. Οι πολίτες έχουμε δικαίωμα να λαμβάνουμε αυτή την πληροφόρηση και να τη σχολιάζουμε κατά το δοκούν. Έτσι γίνονται άλλωστε οι πολιτικές ζυμώσεις σε μια κοινωνία.

Σχολιάζοντας το παραπάνω απόσπασμα, θα ξεκινήσω από το νυν Δήμαρχο Παναγιώτη Μπούρα. Θεωρώ ότι έκανε τον κύκλο του και σαν δήμαρχος απέτυχε παταγωδώς. Έκανε τα εύκολα δύσκολα. «Πνιγόταν σε μια κουταλιά νερό…» και σε δύσκολες περιπτώσεις, (φωτιές πλημμύρες κλπ) δεν μπόρεσε να λειτουργήσει υπό την πίεση των γεγονότων. Τα χωριά εγκαταλείφθηκαν, οι υποδομές αφέθηκαν στην τύχη τους. Δεν υλοποίησε κανένα από τα προγραμματισμένα έργα του. Δεν υπερασπίστηκε επαρκώς τα συμφέροντα του δήμου και των δημοτών σε πολλές περιπτώσεις, πχ στην περίπτωση της κατασκευής της 5ης Μονάδας, του ΚΥΤ, του Φ/Β πάρκου κλπ. Γενικά ως δήμαρχος ήταν ανύπαρκτος και επί δημαρχίας του ο τόπος πήγε πίσω.

Αναφερόμενος στο όνομα του κ. Χρήστου Δημόπουλου -που φέρεται ως διάδοχος του από το δημοσίευμα- έχω να πω, πως τα δείγματα που έχουμε από τη δραστηριότητα του ως αντιδημάρχου είναι αρνητικά. Η παρουσία του στο Δημοτικό Συμβούλιο, ήταν σα να μην υπήρχε. Όσο για την ποιότητα της εντολής διαδοχής και υποψηφιότητας, που φέρεται να λαμβάνει, θα σχολιαστεί αν και όταν συμβεί.

Ο τέως δήμαρχος κ. Τσιριγώτης, επί τρεις τετραετίες δήμαρχος, με σημαντικό έργο επί δημαρχίας του, αλλά με δύο συνεχόμενες αποτυχημένες προσπάθειες να επανεκλεγεί, θεωρώ πως και αυτός έκανε τον κύκλο του. Έδωσε ότι είχε να δώσει και θα πρέπει να αποχωρήσει. Είναι καιρός να κάνει τόπο σε νεώτερους. Αλλά και πέρα από αυτό, θεωρώ πως ο κ. Τσιριγώτης ανήκει στο ξεπερασμένο πλέον από τα πράγματα, παλαιό πολιτικό κατεστημένο. Ένας λόγος επιπλέον, που κάνει την αποχώρηση του επιβεβλημένη. Πριν μερικούς μήνες είχε ξεκινήσει κάποια διαδικασία στα πλαίσια της δημοτικής του παράταξης, αλλά προφανώς ατόνησε.

Στους καιρούς που ζούμε, όταν γύρω μας το πολιτικό σκηνικό καταρρέει απαξιωμένο και η ελληνική κοινωνία αναζητά εναγώνια το καινούργιο που θα την οδηγήσει μπροστά, θα ήταν παραλογισμός να επιμείνουμε σε πρόσωπα και επιλογές, που ταυτίζονται με το χθες.

Στο χθες επίσης θεωρώ ότι ανήκει και ο κ. Βαλασόπουλος ο οποίος είναι «δεμένος πισθάγκωνα» στο άρμα της ΝΔ. Το λέω αυτό ενθυμούμενος το έντονο «φλερτ» του με το χρίσμα της ΝΔ για να κατέβει υποψήφιος Δήμαρχος Μεγαλόπολης πριν 7 χρόνια και την «άτακτη» υποχώρηση του όταν η ΝΔ υποστήριξε τον κ. Μπούρα. Το λέω ενθυμούμενος το μοναδικό στα χρονικά γεγονός, όπου ο κ. Βαλασόπουλος καταργήθηκε από υποψήφιος του κόμματός του στην Αρκαδία -ενώ το κόμμα του τον είχε ορίσει υποψήφιο και έβγαινε ως υποψήφιος στην τηλεόραση της ΕΡΤ- και μετά από αυτό δήλωνε «πίστη και αφοσίωση» σ’ αυτό το κόμμα. Το λέω ακόμα, γιατί ως υποψήφιος της ΝΔ στην Αρκαδία κατά τις τελευταίες εκλογές, προφανώς γνωρίζοντας την πολιτική που θα εφάρμοζε ως κυβέρνηση συμφωνούσε, χωρίς ποτέ να τολμήσει την παραμικρή ρήξη, έστω για το ελάχιστο.

Για τους κ. Σταθουλόπουλο και Χίνη δεν υπάρχει τίποτε τούτη τη στιγμή για σχολιασμό. Όταν και αν εκδηλωθούν οι υποψηφιότητες τους σίγουρα θα έχουμε να πούμε.

Κλείνοντας θα πω πως ο τόπος μας δεν χρειάζεται δημάρχους κομματικούς κομισάριους, που τοποθετούν πάνω απ όλα το κομματικό συμφέρον, τις προσωπικές τους επιδιώξεις και φιλοδοξίες ή άλλες σκοπιμότητες. Χρειάζεται ανθρώπους που θα δουλέψουν και θα υπηρετήσουν απαρέγκλιτα τα συμφέροντα του λαού και του τόπου και μόνο αυτά. Είναι ανάγκη να βγουν μπροστά νέα πρόσωπα και να αναδειχτούν νέες πολιτικές, έξω και πέρα από το γνωστό πολιτικό σκηνικό. Υπάρχουν νέοι άνθρωποι, νέοι επιστήμονες, με όραμα, ιδέες και ικανότητες, χωρίς κομματικές αγκυλώσεις, συμφεροντολογικές εξαρτήσεις και προσωπικές εμμονές. Μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής και όχι ετεροδημότες. Που βιώνουν ολοχρονίς τη ζωή στο Λεκανοπέδιο και γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα προβλήματα που υπάρχουν.

Η Μεγαλόπολη θα πρέπει να φύγει μπροστά, αφήνοντας πίσω της το παλιό. Το λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης αξίζει κάτι καλύτερο. Με υλικά από κατεδάφιση δεν χτίζονται καινούργια οικοδομήματα, αλλά ο μπερντές του καραγκιόζη…

 
 

Προηγούμενο άρθροΕγκαινιάστηκε η έκθεση πελοποννησιακών παραδοσιακών προϊόντων στην Αθήνα…
Επόμενο άρθροΘετικά τα συμπεράσματα του 13ου αθλητικού συνεδρίου…