Με ποιο δικαίωμα αφαιρείς έτσι μια ζωή;  

Άρθρο του Δημήτρη Τσαντήλα*



Με ποιο δικαίωμα αφαιρείς έτσι μια ζωή;

Πέντε περιστατικά, πέντε στυγερές δολοφονίες γυναικών. Γυναικών με όνειρα για το μέλλον, γυναικών που δεν πείραξαν κανέναν και που απλά αυτή η άκαρδη κακιά στιγμή εμφανίστηκε μπροστά τους. Δεκάδες γυναίκες έχουν πέσει θύματα των «αντρών» που το χέρι τους όπλισε η πατριαρχία, θεωρώντας τα θύματα κτήματά τους, νομίζοντας πως μπορούν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο πάνω τους. Άντρες που δεν ξέρουν τι πάει να πει αγάπη και βλέπουν τη γυναίκα σαν μια σαρκική απόλαυση. Η φιλαυτία τους είναι η επιτομή του κακού. Οι ηθικές τους αξίες είναι στα τάρταρα, με αποτέλεσμα τα ζωώδη ένστικτά τους και οι ορμές τους να υπερτερούν. Η υποκρισία που έχουν διδαχθεί και συνεχίζουν να ενστερνίζονται είναι το θεμέλιο της πράξης τους.

Η γυναίκα είναι το ιερό και μοναδικό πλάσμα. Η θηλυκότητά της και η μοναδικότητά της είναι αναμφισβήτητη. Μην ξεχνάμε ότι είναι η μόνη που μπορεί να διαιωνίσει το είδος μας, να αισθανθεί αυτό το θαύμα της γέννησης. Είναι αυτή που από παιδάκι με την τσαχπινιά της σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα. Είναι αυτή που ως έφηβη θα σε ταξιδέψει στους δικούς της μαγικούς κόσμους, αυτή που αργότερα ως μάνα θα είναι το στήριγμα, το αποκούμπι όλων μας και το σημείο αναφοράς μας σε αυτό τον κόσμο. Αυτή που θα ξενυχτίσει στο προσκέφαλό μας, όσων χρόνων και να είναι, γιατί πάντα θα είσαι το παιδί της. Η μαγική πνοή της και το άγγιγμά της σε ταξιδεύει. Καθεμιά ξεχωριστή. Σε κάθε στάδιο της ζωής της, αφήνει το δικό της στίγμα, ενώ καλείται να ανταποκριθεί σε ολοένα και περισσότερους ρόλους.

Πώς είναι δυνατόν κάποιοι υποτιθέμενοι άντρες να αφαιρούν τη ζωή με τέτοιο άνανδρο τρόπο από αυτά τα πλάσματα; Πώς είναι δυνατόν να συμπεριφέρονται έτσι άνθρωποι οι οποίοι θεωρούνται πλέον μορφωμένοι και μπολιασμένοι με την κουλτούρα του δυτικού κόσμου; Όλοι οι γονείς πρέπει να διδάξουν στα αγόρια τους την αγάπη, τον σεβασμό και την ισότητα απέναντι στις γυναίκες. Να τους ανοίξουν τα μάτια και να νιώσουν τον ολάνθιστο κήπο που έχει μέσα της μια γυναίκα. Τον απέραντο ωκεανό που σε καλεί να ταξιδέψεις μαζί της. Το να είσαι άνθρωπος δεν σπουδάζεται σε κανένα πανεπιστήμιο. Η κριτική ικανότητα ώστε να μην προκαλέσεις τέτοιο κακό δεν είναι δικαίωμα αλλά ιερή υποχρέωση.

Ας αναλογιστούμε λίγο, πώς είναι να σκοτώνει κάποιος το παιδί σου, το κοριτσάκι σου γιατί πολύ απλά έκανε λάθος το δρόμο; Πώς είναι να σκοτώνει κάποιος το κοριτσάκι σου γιατί δεν του έκανε το χατίρι στη σεξουαλική προτίμηση που μπορεί να είχε;

Απέναντι σε αυτά τα κορίτσια υπήρξαν κάποιοι «άντρες» οι οποίοι θεώρησαν ότι η μυϊκή τους δύναμη είναι ανώτερη από την προσωπικότητα αυτών των κοριτσιών. Μάλλον το αντίθετο ισχύει, αυτές οι γυναίκες είχαν προσωπικότητα πολύ ανώτερη από αυτή των αντρών που ήταν δίπλα τους.

Δεν ξέρω εάν η λύση είναι ένα νέο νομικό πλαίσιο για την γυναικοκτονία ή εάν  πρέπει να θεσπίσουμε αυστηρότερες ποινές. Σίγουρα όμως αυτό που χρειαζόμαστε είναι παιδεία. Ίσως ένα από τα σημαντικότερα αγαθά. Παιδεία πρωτίστως απέναντι στον εαυτό μας και στους γύρω μας. Το χρωστάμε στις οικογένειές μας. Το χρωστάμε στις μητέρες όλων αυτών των κοριτσιών. Το χρωστάμε στις δικές μας μητέρες.

*ο Δημήτρης Τσαντήλας είναι μηχανικός πληροφορικής με μεταπτυχιακά στη διεθνοποίηση επιχειρήσεων και στις διαπραγματεύσεις

 

Προηγούμενο άρθροΕπίσκεψη της Φώφης Γεννηματά στο Επιμελητήριο Αργολίδας
Επόμενο άρθροΣε λειτουργία η πλατφόρμα freedompass.gov.gr για την προπληρωμένη κάρτα των 150 ευρώ