KST (στοιχεία από άρθρο του Χρ. Βανδώρου)
Η ΓΣΕΕ δεν μετέχει στην συζήτηση για το ασφαλιστικό. Τι αντιπροσωπεύει σήμερα η ΓΣΕΕ; Ποια η σχέση της με τον άνεργο χαμηλοσυνταξιούχο κτλ; Μήπως είναι καιρός ομάδα συνδικαλιστών με αποφάσεις Γ. Συνελεύσεων να αναλάβει ρόλο;
ΜΕΡΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Μια σύντομη αναφορά στα διαχρονικά PSI, και αυτό για να δειχτεί άλλη μια φορά ότι η πορεία του ασφαλιστικού είναι η άλλη όψη της πορείας της ελληνικής οικονομίας όπως την προδιέγραψε η μαφιόζικη αστική τάξη με τους διαχρονικά εκπροσώπους της…
Η μείωση των αποθεματικών των ταμείων, προέκυψε από την κατάθεση τους στην Τράπεζα της Ελλάδας με επιτόκιο που καθοριζόταν από τις κυβερνήσεις (νομισματική επιτροπή) με τον αναγκαστικό νόμο 1611/1950. Από το1951 μέχρι το 1954 τοκίζονταν με 5%, ο πληθωρισμός έφτανε το 15,1% και το επιτόκιο των καταθέσεων ήταν 7%. Από το 1954 έως το 1971 το επιτόκιο έγινε 4,00%. Από το 1972 έως το 1973 ο πληθωρισμός κλιμακώνεται από 15,5% έως 26,8% με επιτόκιο κατάθεσης στο 4%.
Μόνο για το ΙΚΑ η απώλεια εσόδων από διαφορά επιτοκίων από το 1970 έως το 1987 ανέρχεται σε 500 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα τα ταμεία δανείζονταν από τις τράπεζες με επιτόκια έως 32%!
Οι επιβαρύνσεις του ΙΚΑ από τόκους δανείων την περίοδο 1982 – 1989 ξεπέρασαν τα 700 εκατ. ευρώ.
Το σημαντικότερο: Από το 1950 έως το 1980 τα ταμεία βρίσκονταν σε περίοδο κεφαλαιοποίησης.
Η σχέση ασφαλισμένων προς συνταξιούχους για το ΙΚΑ ξεκινά από 17,27/1 (το 1950) και φτάνει το 2,77/1 το 1990.
Επί κυβέρνησης Ν. Δημοκρατίας, ενώ οι δανειακές ανάγκες του κράτους αυξάνονται, απαγορεύτηκε στα ασφαλιστικά ταμεία να επενδύουν τα διαθέσιμα τους σε τίτλους του δημοσίου.
Από το 1994 έως το 2004 με το νόμο 2042/92 επιτρέπεται το 20% των διαθεσίμων να επενδύονται σε μετοχές και ακίνητα και σε τίτλους δημοσίου. Την ώρα της χρηματιστηριακής φούσκας η κυβέρνηση Σημίτη – ΠΑΣΟΚ επέλεξε να αυξήσει το όριο επένδυσης από 20% σε 23% (Ν. 2676/99) κάνοντας γαργάρα και τις υπερβάσεις του ορίου αυτού.
Συγχρόνως μέρος των αποθεματικών των ταμείων κατευθύνεται στο χρηματιστήριο για αποκρατικοποιήσεις Δημόσιων οργανισμών. Με το νόμο 2216/94 δημιουργείται κεφάλαιο στην Τράπεζα της Ελλάδας από τα μη επενδυμένα κεφάλαια ασφαλιστικών ταμείων και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που επενδύονται σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου από τη δευτερογενή αγορά. Η απόδοση και αυτών των κεφαλαίων ξεκινά από 8,2% το 1994 και φτάνει 1% στα 2004 σε αποπληθωρισμένες τιμές, και σε οριακές αποδώσεις το 2005 και 2006 .
Συνολικά, στα 60 δις ευρώ περίπου, υπολογίζεται η απώλεια των αποθεματικών από το 1950 έως 1975.
3,5 δις ευρώ χάθηκαν στο τζογάρισμα, περίπου 9 δις χρωστάει το κράτος και άλλα τόσα οι ιδιώτες στο ΙΚΑ. Το κράτος ουδέποτε τήρησε την υποχρέωση του για καταβολή κεφαλαίων στην κοινωνική ασφάλιση. Τόσο με το νόμο Σιούφα σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε να δίνει 10% (3/9) για τους μετά το 1993 εργαζόμενους όσο και όταν υποχρεώνεται σε 1% του ΑΕΠ ετησίως. Τα λεγόμενα δομημένα ομόλογα και το PSI αποδόμησαν ότι είχε απομείνει (πάνω από 13 δις Ευρώ).
Παράλληλα εξελίσσονται και οι κυβερνητικές επιθέσεις- ρυθμίσεις. Στην αρχή που δεν υπήρχαν παρά λίγοι συνταξιούχοι ήταν αρκετή μια μικρή σύνταξη μέσα από τα υπάρχοντα αποθεματικά.
Όταν μετά το 1980 αρχίζει ο αριθμός των δικαιούχων να αυξάνει συγχρόνως με την ικανοποίηση εργατικών αιτημάτων από την τότε κυβέρνηση – ειδικά ευνοϊκά για Δημόσιο και ευγενή ταμεία αλλά και την κατώτατη ΙΚΑ– αρχίζουν τα δύσκολα.
Ο Ν. 1759/88 ανοίγει το χορό ώστε οι 1902/90, 1976/91 και 2084/92 μέσα από την γνωστή τακτική του κατακερματισμού της εργατικής συλλογικότητας να προχωρήσουν τη μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στην κατεύθυνση της ανταποδοτικότητας.
Η συνέχεια είναι γνωστή: Γιαννίτσης, Ρέππας και η τελευταία «χρυσή» 7ετία των μεγάλων ανατροπών. Το συμπέρασμα παραμένει. Ούτε το 1990 ούτε αμέσως μετά η ανεργία ήταν μεγάλη ούτε η σχέση εργαζόμενοι/συνταξιούχοι σε επικίνδυνο σημείο. Το ΑΕΠ αυξανόταν με ικανοποιητικό ρυθμό. Όμως οι παρεμβάσεις στα ταμεία ήταν συνεχείς και σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης.
Άρα δεν είναι μόνο τα μνημόνια αλλά …κάτι πιο βαθύ που μας λερώνει…
(Τα κείμενα που φιλοξενούνται στην ενότητα ΑΠΟΨΕΙΣ του παρόντος ιστοχώρου, δημοσιεύονται αυτούσια και εκφράζουν τις απόψεις των συγγραφέων τους και όχι της Δημοτικής Ραδιοφωνίας Τρίπολης ή της ΔΕΠΕ Τρίπολης).
