Σύμπασα ἡ οἰκουμένη, καί οἱ ὅπου γῆς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἑορτάζουν σήμερα τή μνήμη τῶν Τριῶν μεγίστων φωστήρων τῆς Τρισηλίου Θεότητος.
Τούς λαμπρούς αὐτούς προστάτες καί φωστῆρες τῆςπαιδείας μας, ἑόρτασε λαμπρά καί ἡ Ἱερά Μητρόπολη Μαντινείας καί Κυνουρίας, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ὁ ὁποῖος ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, Τετάρτη 30η Ἰανουαρίου 2018,τέλεσε Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Δημητρίου Τριπόλεως.
Σήμερα, ἐπιπροσθέτως, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ἐπέλεξε νά ἀπονείμει τιμητικές διακρίσεις στούς μικρούς μαθητές τῶν Σχολείων, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν μέρος σέ διαγωνισμό, γράφοντας ἔκθεση μέ θέμα τόν ἅγιο Παῦλο τόν Τριπολίτη καί πολιοῦχο μας.
Αὐτός ὁ διαγωνισμός ἔγινε στά πλαίσια τῶν ἐκδηλώσεων τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τό Μαρτύριο τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Παύλου καί σήμερα ὁ Σεβασμιώτατος ἀπένειμε τιμητικές διακρίσεις στούς μικρούς μαθητές, οἱ ὁποῖοι ἔγραψαν ἔκθεση καί ἀξιολογήθηκαν ἀπό ἐπιτροπή δασκάλων, λαμβάνοντας οἱ πέντε πρῶτοι ἀριστεύσαντες ὡς εὐλογία καί τιμητική διάκριση τόν Σταυρό τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Δημητρίου και Παύλου, καθώς καί Διπλώματα Τιμῆς ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι μαθητές πού συμετεῖχαν.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἐπαίνεσε τούς μικρούς μας μαθητές καί εὐχήθηκε ὁ ἅγιος Νεομάρτυς Παῦλος καί οἱ ἅγιοι Τρεῖς Ἱεράρχες, προστάτες τῶν γραμμάτων, νά σκέπουν, νά φωτίζουν καί νά ἁγιάζουν τή ζωή τους.
Ὁ τρόπος που εἰσήχθη ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων στήν Ἐκκλησία μας
Τρεῖς ξεχωριστές προσωπικότητες ἔδωσαν, δίνουν καί θά δίνουν τά φῶτα τῆς γνώσεως καί τῆς φωτίσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ ὅλους ἐμᾶς καί, ἰδιαιτέρως, στά παιδιά μας καί τή νεολαία μας αὐτή τή δύσκολη ἐποχή. Δέν πρόκειται γιά κάποιους ἄγνωστους Ἁγίους, ἀλλά πρόκειται γιά τούς Τρεῖς Ἱεράρχες, τόν ἅγιο Γρηγόριο, τόν Μέγα Βασίλειο και τόν Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.
Κατά τούς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Ἀλεξίου Κομνηνοῦ (1081–1118 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος διαδέχθηκε στή βασιλική ἐξουσία τόν Νικηφόρο Γ’ Βοτενειάτη (1078–1081), ἔγινε στήν Κωνσταντινούπολη φιλονικία ἀνάμεσα σέ λόγιους καί ἐνάρετους ἄνδρες. Ἄλλοι θεωροῦσαν ἀνώτερο τόν Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα καί ὑπέροχη φυσιογνωμία. Ἄλλοι τοποθετοῦσαν ψηλά τόν ἱερό Χρυσόστομο καί τόν θεωροῦσαν ἀνώτερο ἀπό τόν Μέγα Βασίλειο καί τόν Γρηγόριο καί, τέλος, ἄλλοι, προσκείμενοι στόν Γρηγόριο τόν Θεολόγο, θεωροῦσαν αὐτόν ἀνώτερο ἀπό τούς δύοἄλλους, δηλαδή ἀπό τόν Βασίλειο καί τόν Χρυσόστομο.
Ἡ φιλονικία αὐτή εἶχε σάν ἀποτέλεσμα νά διαιρεθοῦν τά πλήθη τῶν Χριστιανῶν καί ἄλλοι ὀνομάζονταν «Ἰωαννίτες», ἄλλοι «Βασιλίτες» καί ἄλλοι «Γρηγορίτες».
Στήν ἔριδα αὐτή ἔθεσε τέλος ὁ Μητροπολίτης Εὐχαΐτων Ἰωάννης ὁ Μαυρόπους. Αὐτός εἶδε σέ ὀπτασία τούς μέγιστους αὐτούς Ἱεράρχες, πρῶτα καθένα χωριστά καί στή συνέχεια καί τούς τρεῖς μαζί. Αὐτοί τοῦ εἶπαν: «Ἐμεῖς εἴμαστε κοντά στόν Θεό καί τίποτε δέν ὑπάρχει, πού νά μᾶς χωρίζει ἤ νά μᾶς κάνει νά ἀντιδικοῦμε. Ὅμως, κάτω ἀπό τίς ἰδιαίτερες συγκυρίες καί περιστάσεις πού βρέθηκε ὁ καθένας μας, κινούμενοι καί καθοδηγούμενοι ἀποκλειστικά ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, γράψαμε σέ συγγράμματα καί μέ τόν τρόπο του ὁ καθένας, διδασκαλίες, πού βοηθοῦν τούς ἀνθρώπους νά βροῦν τόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἐπίσης, τίς βαθύτερες ἀλήθειες, στίς ὁποῖες μπορέσαμε νά διεισδύσουμε μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τίς συμπεριλάβαμε σέ συγγράμματα πού ἐκδώσαμε. Καί ἀνάμεσά μας δέν ὑπάρχει οὔτε πρῶτος, οὔτε δεύτερος, ἀλλά, ἄν πεῖς τόν ἕνα, συμπορεύονται δίπλα του καί οἱ δύο ἄλλοι. Σήκω, λοιπόν καί δῶσε ἐντολή στούς φιλονικοῦντες νά σταματήσουν τίς ἔριδες καί νά πάψουν νά χωρίζονται γιά ἐμᾶς. Γιατί ἐμεῖς καί στήν ἐπίγεια ζωή καί στήν οὐράνια ζωή μας, φροντίζαμε καί φροντίζουμε νά εἰρηνεύουμε τόν κόσμο. Γι’ αὐτό ὅρισε μία ἡμέρα νά ἑορτάζεται ἀπό κοινοῦ ἡμνήμη μας καί, καθώς εἶναι χρέος σου, νά ἐνεργήσεις νά εἰσαχθεῖ ἡ ἑορτή στήν Ἐκκλησία καί νά συνταχθεῖ ἡ ἱερά Ἀκολουθία».
Ἔτσι, ὁ Ἐπίσκοπος Εὐχαΐτων Ἰωάννης, ἀνέλαβε τήσυμφιλίωση τῶν διαμαχόμενων ἀνθρώπων, ὅρισε ἡ ἑορτή τῶν τριῶν Μεγάλων Πατέρων νά τελεῖται τήν 30ή Ἰανουαρίου καί συνέγραψε καί κοινή Ἀκολουθία, ἀντάξια τῶν ἁγίων Πατέρων.
Ἡ ἑορτή τῶν ἁγίων Ἱεραρχῶν ἀποτελεῖ ξεχωριστό σύμβολο τῆς ἰσότητας καί τῆς ἑνότητας τῶν μεγάλων Διδασκάλων, οἱ ὁποῖοι δίδαξαν μέ τόν ἅγιο βίο τους τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐξ αἰτίας τῆς ταπεινώσεώς τους μπροστά στήν ἀλήθεια, ἔχουν λάβει τό χάρισμα νά ἐκφράζουν τήν καθολική συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας καί ὅ,τι διδάσκουν δέν εἶναι ἁπλῶς δική τους σκέψη ἤ προσωπική τους πεποίθηση, ἀλλά εἶναι ἐπιπλέον ἡ ἴδια ἡ μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας, γιατί μιλοῦν ἀπό τό βάθος τῆς καθολικῆς της πληρότητας.
Περί τίς ἀρχές τοῦ 14ου αἰῶνα μ.Χ., ἀνεγέρθη Ἱερός Ναός τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν κοντά στήν Ἁγία Σοφία Κωνσταντινούπολης, δίπλα σχεδόν στή Μονή τῆς Παναχράντου.
+π.Ι.Σ.
