Η Ο.Ε.Β.Α ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Το “εν αναμονή” φορολογικό νομοσχέδιο υπηρετεί με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο “σκληρά” το δόγμα που τα 3 τελευταία χρόνια επικυριαρχεί στην Ελλάδα: “Να κλείσουν όσο το δυνατόν περισσότερες Μικρές επιχειρήσεις. Να περιορισθεί έτσι και ο Ανταγωνισμός. Να ενταθεί ο συγκεντρωτισμός, η περαιτέρω ολιγοπώληση της αγοράς και η χειραγώγηση των τιμών, ώστε να αυξηθεί η βιωσιμότητα και παραγωγικότητα στις μεγάλες εναπομένουσες επιχειρήσεις”.
Ένα δόγμα που υποστηρίζεται μεθοδικά από μεγάλα επιχειρηματικά lobby, τα ερευνητικά ινστιτούτα και τους εκφραστές τους σε επιστημονικό, πολιτικό και επικοινωνιακό επίπεδο. Γι’ αυτό και δεν αναζητείται (και μέσα από το φορολογικό σύστημα) ο εκσυγχρονισμός των μικρών επιχειρήσεων που αποτελούν και το φυτώριο της επιχειρηματικότητας, τη βάση της αναπτυξιακής πυραμίδας, αλλά επιδιώκεται η βίαιη συρρίκνωση τους.
Αυτό, όμως, είναι μια κοντόφθαλμη λογική που στοχεύει όχι στην βιωσιμότητα της χώρας και της Ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας αλλά στο “ποιος θα σωθεί πρώτος”. Κάτι για το οποίο μας κατηγορούν ακόμα και οι Δανειστές μας!!
Το νομοσχέδιο και οι συντελεστές υπερφορολόγησης δεν αφορούν αυτούς που δεν δηλώνουν εισοδήματα, ούτε εκείνους που διακινούν εμπορεύματα και υπηρεσίες χωρίς παραστατικά.
Τιμωρεί αντί να επιβραβεύει την φορολογική συμμόρφωση και μάλλον φαλκιδεύει δραστικά και την όποια φορολογική συνείδηση επιχειρήθηκε να “κτιστεί” τα τελευταία χρόνια.
Το φορολογικό νομοσχέδιο δεν αφορά, και μάλλον ευνοεί αυτούς που “νομότυπα φοροδιαφεύγουν”. Τους ιδιοκτήτες offshore (αυξήθηκαν οι offshore, μειώθηκαν τα έσοδα). Δεν αφορά αυτούς που μέσω ενδοομιλικών συναλλαγών και “τακτοποιήσεων” μεταφέρουν τα κέρδη τους εκτός Ελλάδος. Δεν αφορά τους διακινητές εικονικών τιμολογίων και συναλλαγών. Δεν αφορά αυτούς που “μπαρκάρουν” τα κεφάλαια τους κατά βούληση εκτός χώρας μέσα από μηχανισμούς όπως οι υποτιμολογήσεις και οι υπερτιμολογήσεις σε εισαγωγές και εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών προς αποφυγή φόρων με ταυτόχρονη χειραγώγηση τιμών. Και φυσικά δεν αφορά και το κάθε μορφής και είδους λαθρεμπόριο και παράνομο εμπόριο. Το νομοσχέδιο “αποσυμπιέζει” τεχνηέντως και απομακρύνει κάθε προσπάθεια για έστω και σταδιακό περιορισμό και αυτών των μορφών μεγάλης φοροδιαφυγής.
Πολλαπλασιασμός φόρων με ταυτόχρονο αποδεκατισμό της ζήτησης, κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων και καταστροφή θέσεων εργασίας. Αυτή είναι η “τέλεια συνταγή” που προτείνει το νομοσχέδιο.
Με αυτή, όμως, την λογική θα αποτύχουν και οι εισπρακτικοί στόχοι που τίθενται στον Προϋπολογισμό. Επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη.
Όταν αυξήθηκε ο ΦΠΑ από το 13% στο 23% στην εστίαση με πρόβλεψη στον Προϋπολογισμό για είσπραξη 700 εκ. € είχαμε επισημάνει (ΓΣΕΒΕΕ) ότι δεν θα εισπραχθεί ούτε το 30%. Δυστυχώς πέσαμε κα εμείς έξω. Δεν εισπράχθηκε ούτε το 15%. Η ζημιά δε που προκλήθηκε σε επιχειρήσεις και ιδιαίτερα στις πιο οργανωμένες και συνεπείς ήταν ανεπανόρθωτη. Με μεγάλες επιπτώσεις και στις θέσεις εργασίας.
Επιπροσθέτως, σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (16/1/2012):
Α) Το 85% των καθαρών θέσεων απασχόλησης στην ΕΕ κατά την περίοδο 2002-2010 δημιουργήθηκε από τις ΜΜΕ στην Ε.Ε..
Β) Οι πολύ Μικρές επιχειρήσεις (0-9 εργαζόμενους) παρουσιάζουν τον υψηλότερο ρυθμό αύξησης σε σχέση με τις δύο άλλες κατηγορίες των ΜΜΕ στην Ε.Ε..
Γ) Στην Ελλάδα το 57% της απασχόλησης προσφέρεται από επιχειρήσεις μέχρι 9 άτομα προσωπικό.
Δ) Ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της απασχόλησης εντοπίζεται στην Ελλάδα στις Μικρές επιχειρήσεις (+2,8%). Ο ρυθμός μεταβολής για τις μεγάλες επιχειρήσεις είναι αρνητικός (-1,5%), που είναι και τρίτος μεγαλύτερος αρνητικός μετά τους αντίστοιχους της Ρουμανίας και της Μάλτας.
Από αυτά και μόνο τα στοιχεία αντιλαμβάνεται κανείς και το καίριο “χτύπημα” που θα επιφέρει το φορολογικό νομοσχέδιο στις θέσεις εργασίας στην Ελλάδα. Ανεξέλεγκτη ανεργία.
Σύμφωνα δε και με έκθεση της Ε.Ε. για τις Φορολογικές Τάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση (21/5/2012) η Ελλάδα, με στοιχειά έως και το 2010, κατέχει την 4η θέση σε ότι αφορά τα φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα που αποδίδονται από τους αυτοαπασχολούμενους (Commission Services and Eurostat – 2012).
Δυστυχώς, τα κέντρα λήψης αποφάσεων έχουν αποσυνδεθεί πλήρως με το τι συμβαίνει στην “επίγεια πραγματικότητα”, οικονομική και κοινωνική. Το φορολογικό νομοσχέδιο αποτελεί την πλέον κραυγαλέα απόδειξη περί αυτών.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΕΒΑ
