Λαϊκή Συσπείρωση: Νέοι κίνδυνοι για τη δακοκτονία στην Περιφέρεια Πελ/σου

Για μια ακόμα χρονιά οι ελαιοκαλλιεργητές βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της καταστροφής της σοδιάς τους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πέρασε από φέτος όλη την ευθύνη του “προγράμματος” δακοκτονίας μέσω του Υπουργείου Eσωτερικών, στις περιφέρειες με κουτσουρεμένη χρηματοδότηση στα περσινά επίπεδα.



Ανακοίνωσε μάλιστα την τελευταία στιγμή πως δεν θα έκανε φέτος την προμήθεια φαρμάκων για την δακοκτονία, με πανελλαδικό διαγωνισμό, όπως τα προηγούμενα χρόνια, που η προμήθεια είχε ολοκληρωθεί το Γενάρη. Κάλεσε έτσι τις Περιφέρειες να προμηθευτούν τα φάρμακα για τα οποία δεν έδινε χρηματοδότηση, ούτε έφτανε ο χρόνος για τους αναγκαίους διαγωνισμούς.

Οι περιφερειακές διοικήσεις των ελαιοπαραγωγικών περιοχών της χώρας που έχουν αποδεχθεί αυτή την αρμοδιότητα, παρουσιάστηκαν ως “εξαπατημένοι σύζυγοι” από την κυβέρνηση, για να μην χρεωθούν το πολιτικό κόστος, μπροστά στον κίνδυνο μιας νέας καταστροφής της σοδειάς, όπως έγινε πέρυσι, δηλώνοντας άρνηση στην υλοποίηση του “προγράμματος” δακοκτονίας.

Μετά από αυτές τις αντιδράσεις  η κυβέρνηση δήλωσε ότι θα προμηθεύσει και για φέτος ως τελευταία φορά, τα απαιτούμενα φάρμακα. Αυτό δεν εγγυάται την επιστημονική και έγκαιρη δακοκτονία όπως δείχνει και η περσινή πείρα.

Κυβέρνηση και περιφερειακές διοικήσεις μέσα από την “αποκέντρωση” έχουν στόχο να απαλλάξουν το κεντρικό κράτος από την υποχρέωση που είχε και την οποία χρηματοδοτούν οι  ελαιοπαραγωγοί κατά ένα μέρος της, με παρακράτηση του 2% της παραγωγής στη βρώσιμη ελιά και στο ελαιόλαδο μέσω των εμπόρων και ελαιοτριβείων, ποσό που σήμερα ανέρχεται σε 40 περίπου εκατομμύρια ευρώ αποθεματικό, ενώ η φετινή χρηματοδότηση στις περιφέρειες ανέρχεται σε 17 εκατομμύρια ευρώ.

Διαχρονικά οι κυβερνήσεις, αποδιάρθρωσαν – διέλυσαν τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες δακοκτονίας και όχι μόνο. Οι δε περιφερειακές διοικήσεις αποδέχτηκαν και υλοποίησαν αυτή την πολιτική.

Κυβέρνηση και περιφερειακές διοικήσεις από κοινού προώθησαν και προωθούν την ανάθεση της όλης διαδικασίας σε εργολάβους με κακοπληρωμένους εργαζόμενους. Θέλουν όλα να τα δώσουν πεσκέσι στους ιδιώτες, ακόμα και τα χρήματα-ιδρώτα των ίδιων την αγροτών.

Συνένοχες είναι και πολλές Δημοτικές αρχές, γιατί, χωρίς αντικειμενικά και επιστημονικά κριτήρια εξαιρούν χωριά και περιοχές από το πρόγραμμα δακοκτονίας, σπάζοντας έτσι το ενιαίο στην καταπολέμηση του δάκου, καθιστώντας και τους όποιους ψεκασμούς αναποτελεσματικούς.

Ο κάθε κρίκος του αστικού κράτους (Κυβέρνηση, Περιφέρεια, Δήμος) συμβάλουν στην απαξίωση του προγράμματος της δακοκτονίας, στην πλημμελή τουλάχιστον και πολλές φορές ανεξέλεγκτη εφαρμογή του προγράμματος.

Είναι και αυτό ένα μέτρο στην αλυσίδα της αντιλαϊκής αντιαγροτικής πολιτικής των κυβερνήσεων, της ΕΕ, του κεφαλαίου που στοχεύει στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, στη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, μεγαλοαγροτών και καπιταλιστικών επιχειρήσεων.

Εξωθούν τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς ή να αποδεχτούν την πλήρη ιδιωτικοποίηση ή να είναι ατομική τους υπόθεση η δακοκτονία και γενικότερα η προστασία της παραγωγής τους. Όμως η όλη διαδικασία για να έχει θετικό αποτέλεσμα και για τον παραγωγό και για τον καταναλωτή απαιτεί άλλες προϋποθέσεις, που θα εξασφαλίζουν γενικευμένο σχεδιασμό – προγραμματισμό, συλλογική αντιμετώπιση, επιστημονική στήριξη, με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών της μικρομεσαίας αγροτιάς και την παραγωγή φτηνών και ποιοτικών προϊόντων, για την ικανοποίηση των αναγκών της λαϊκής οικογένειας.

Επειδή:

Είναι ορατός ο κίνδυνος και φέτος οι ελαιοπαραγωγοί να υποστούν ανάλογη ζημιά με πέρσυ. Ήδη έπρεπε να είχε ξεκινήσει το πρόγραμμα δακοκτονίας με δακοπαγίδες κ.λ.π. και οι διαγωνισμοί δεν έχουν ολοκληρωθεί.

Έχουμε καταθέσει ερώτηση στο ΠεΣυ με τα ακόλουθα ερωτήματα:

  1. Γιατί και πάλι καθυστέρησαν τους διαγωνισμούς;
  2. Τι μέτρα θα πάρουν για να μην έχουμε τα περσινά;
  3. Πως στέκονται απέναντι στα αιτήματα της αγωνιζόμενης αγροτιάς που διεκδικούν:
  • Να εξασφαλιστεί η ενιαία πανελλαδικά, ολοκληρωμένη επιστημονικά άρτια και ασφαλής εφαρμογή του προγράμματος της δακοκτονίας με ευθύνη του Υπουργείου Αγροτικής ανάπτυξης και των υπηρεσιών του.
  • Να εξασφαλισθούν τα αναγκαία κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για την δακοκτονία και να καταργηθεί η εισφορά του 2% για τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς.
  • Άμεση πρόσληψη όλου του απαραίτητου επιστημονικού – τεχνικού προσωπικού, (μονίμου και εποχικού), στις αρμόδιες υπηρεσίες με εξασφάλιση και των απαραιτήτων μέτρων προστασίας.
  • Αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ στο 100% της ζημιάς από το δάκο χωρίς πρόσθετα ασφάλιστρα.

 Αναμένουμε τις απαντήσεις της Περιφέρειας στο τόσο οξυμένο πρόβλημα της δακοκτονίας.

Λαϊκή Συσπείρωση Πελοποννήσου

 

Προηγούμενο άρθροΑρχαιογνωστική Επίσκεψη στο Αρχαίο Λιμάνι Λεχαίου Κορίνθου
Επόμενο άρθροΒ. Αποστόλου: Η ορθολογική διαχείριση των ορεινών όγκων της Κυνουρίας προτεραιότητα για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης