Διαβάζοντας προσεκτικά το μπασκετικό βιογραφικό του Γιώργου Σουρλή και το πόσες ομάδες έχει αγωνιστεί θα έλεγε κανείς πώς η ηλικία του είναι περίπου τριάντα ετών.
Ξεκίνησε από τον Χαρισιακό, συνέχεια πήγε στην ΑΕ Σπάρτης και τον Σπαρτιατικό, ήρθε η πρώτη μεγάλη μεταγραφή στην ΑΕΚ με υπεύθυνο το νυν προπονητή του Αρη Φώτη Κατσικάρη, επέστρεψε στην περιοχή μας παίζοντας στην Β’ Εθνική κατηγορίας με τον Ποσειδώνα Καλαμάτας, ακολούθησε το Αιγάλεω και η Δάφνη στην Α2 κατηγορία, πανηγυρίζοντας μάλιστα και μία άνοδο στην Α1 κατηγορία στο «Σίτυ».
Απέναντι μας όμως έχουμε ένα παιδί 24 ετών με όνειρα και φιλοδοξίες για μπάσκετ, που στην προσωπική του τροπαιοθήκη έχει και δύο μετάλλια από παγκόσμια πρωταθλήματα!
Το πρώτο ήταν χάλκινο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων που έγινε στη Θεσσαλονίκη το 2003 και το δεύτερο ήταν αργυρό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων που έγινε στην Κόρντομπα το 2005.
Καλεσμένος του Σταύρου Κουκάκη και στην εκπομπή του Δημοτικού Ραδιοφώνου «Μέσα σε όλα» ο διεθνής πλευμέηκερ του Αρκαδικού μίλησε για την ιστορική νίκη του Αρκαδικού στην πρεμιέρα της Α2 επί του Παγκρατίου, για την πορεία της ομάδας στο φετινό πρωτάθλημα, τους δικούς του στόχους και για το άθλημα γενικότερα, ξεκινώντας με ένα σχόλιο για το νεαρό της ηλικίας του, τη στιγμή που έχει περάσει από πολλές ομάδες.
«Ευτυχώς για μένα δεν είμαι τριάντα, αλλά έχω πολλά καλά χρόνια μπάσκετ μπροστά μου. Μου έχει κάνει πάντως καλό που έχω περάσει από όλες αυτές τις ομάδες. Έχω γνωρίσει διαφορετικούς ανθρώπους, διαφορετικές προσωπικότητες και αυτό με έχει βοηθήσει σημαντικά».
ΕΡ- Όταν ο Αρκαδικός βρέθηκε να χάνει με επτά πόντους πίσω (27-34) κάποιοι μπορεί να απογοητεύτηκαν στο γήπεδο. Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε να γυρίσετε το παιχνίδι και να φτάσετε στη νίκη επί του Παγκρατίου;
– Νομίζω πώς το μυστικό ήταν ότι ήμασταν ήρεμοι και πιστεύαμε πώς μπορούμε να κερδίσουμε το Παγκράτι. Έχοντας δουλέψει καλά στις προπονήσεις το προηγούμενο διάστημα, θεωρούσαμε ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε το παιχνίδι. Καταφέραμε να παίξουμε καλή άμυνα, να κρατήσουμε το Παγκράτι στους 65 πόντους, μία ομάδα που έχει πολύ ταλέντο στην επίθεση. Καταφέραμε να επιβάλλουμε το ρυθμό μας.
ΕΡ- Το Παγκράτι δεν είναι απλά μία καλή ομάδα, αλλά έχοντας τη δική του ιστορία στο ελληνικό μπάσκετ είχε και τους φιλάθλους του στην Τρίπολη…
– Εμείς πρέπει να κοιτάξουμε τη δικιά μας ομάδα. Παίζουμε στο γήπεδο πέντε εναντίον πέντε και αποδείξαμε πώς δεν παίζουν τα λεφτά μπάσκετ. Είναι μία πολύ σημαντική νίκη αυτή που κάναμε.
ΕΡ- Το γήπεδο γέμισε, το κλειστό γνώρισε μεγάλες πιένες και είναι σημαντικό για τον Αρκαδικό αυτό…
– Ο κόσμος ήρθε στο γήπεδο, είδε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι, το ευχαριστήθηκε. Είναι πολύ υψηλό το επίπεδο της Α2 κατηγορίας και νομίζω πώς θα έχουν την ευκαιρία να δουν πολλά τέτοια παιχνίδια. Θέλω να τον ευχαριστήσω που ήρθε στο γήπεδο και μας υποστήριξε. Τον χρειαζόμαστε και στη συνέχεια του πρωταθλήματος.
ΕΡ-Μπορούμε να πούμε ποιες ομάδες θα πάνε για άνοδο, για υποβιβασμό. Αλήθεια, σε ποιο γκρουπ δυναμικότητας ανήκει ο Αρκαδικός;
– Προγνωστικά δεν μου αρέσει να κάνω ποτέ. Υπάρχουν πολλές καλές ομάδες στο πρωτάθλημα. Από κει και πέρα, το πρωτάθλημα της Α2 είναι ανοιχτό σε κάθε αποτέλεσμα. Ο τελευταίος μπορεί να κερδίσει τον πρώτο. Ο Αρκαδικός πιστεύω πώς θα είναι από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα και επάνω στη βαθμολογία. Είμαστε ομάδα πάνω από όλα και οι καλές ομάδες προχωράνε.
ΕΡ- Πάθος, ενθουσιασμός και χαμηλό μέσο όρο ηλικίας. Από την άλλη μπορεί να στοιχίσει το θέμα απειρίας. Σας φοβίζει καθόλου αυτό; Το σκέφτεστε; Υπάρχει όμως και βάθος στον φετινό Αρκαδικό.
– Όχι καθόλου. Ο Αρκαδικός δίνει ευκαιρία σε νέα παιδιά που πρέπει να την αρπάξουν. Την απειρία πρέπει να την καταπολεμήσουμε με το πάθος, τη θέληση και τον ενθουσιασμό σε όλα τα παιχνίδια. Το πρωτάθλημα της Α2 είναι ένα μεγάλο πρωτάθλημα και χρειάζονται όλοι οι παίκτες. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι θα κοιτάξεις τον πάγκο σου και θα βρεις ετοιμοπόλεμους παίκτες.
ΕΡ- Έχεις περάσει από πολλές και ιστορικές ομάδες του μπάσκετ. Έχει να ζηλέψει κάτι από αυτές ο Αρκαδικός;
– Το είπα από την πρώτη ημέρα. Ο Αρκαδικός δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από όλες αυτές τις ομάδες. Μπορεί κάποιες ομάδες να έχουν πιο βαριά φανέλα όπως λέμε λόγω ιστορίας, αλλά από πλευράς οργάνωσης, διοίκησης, ο Αρκαδικός είναι επαγγελματικός σύλλογος. Ο Αρκαδικός προσφέρει στους παίκτες του όλα εκείνα τα πράγματα που τους αναγκάζουν να σκέφτονται μόνο το μπάσκετ.
ΕΡ- Είσαι ένα παιδί που προέρχεσαι από την περιοχή της ένωσης μας (ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ). Έχεις μάλιστα το προνόμιο να έχεις παίξεις και στις τρεις μεγάλες πόλεις (Σπάρτη, Καλαμάτα, Τρίπολη). Ποια θεωρείς πώς είναι πιο μπασκετική πόλη;
– Εκ του αποτελέσματος είναι η Τρίπολη και το δείχνει. Είναι μία πόλη που κατάφερε να έχει μία ομάδα στην Α2, σε επαγγελματικό επίπεδο και να την στηρίζει ο κόσμος. Αυτή τη στιγμή η Τρίπολη έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα. Μακάρι να ακολουθήσουν και οι άλλες μεγάλες πόλεις της ένωσης μας.
ΕΡ- Η πρώην σου ομάδα, ο Σπαρτιατικός, αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Γ’ Εθνική κατηγορία, αλλά γνώρισε την ήττα στην πρεμιέρα από την ΕΑΠ στην Πάτρα με 78-58. Πώς βλέπεις τον Σπαρτιατικό φέτος;
– Δεν τον έχω δει από κοντά λόγω και των δικών μου υποχρεώσεων με τον Αρκαδικό. Από αυτά που μαθαίνω γίνεται μία καλή προσπάθεια στον Σπαρτιατικό, απλά θέλει και τύχη για τη νεοφώτιστη ομάδα. Θα το παλέψουν και νομίζω πώς θα βρουν την άκρη. Γνωρίζω πώς κάνουν ότι είναι δυνατό για να μείνει η ομάδα στην Γ’ Εθνική κατηγορία.
ΕΡ- Ο Αρκαδικός είναι η Νο54 στην ιστορία της Α2 κατηγορίας και μία από τις δεκαπέντε επαρχιακές που έχουν αγωνιστεί τόσο ψηλά. Πόσο εύκολο είναι να στηριχθεί μία ομάδα της επαρχίας και να φτάσει τόσο ψηλά;
– Έχει τα θετικά του και τα αρνητικά του. Στα θετικά του, ότι ο κόσμος είναι πιο κοντά στην ομάδα. Το σημαντικό είναι ότι όλοι θέλουν να βοηθήσουν αυτή την ομάδα. Το αρνητικό και το δύσκολο όμως είναι να έρθουν στην επαρχία παίκτες από το κέντρο εγνωσμένης αξίας. Το σημαντικό για μένα στην περίπτωση του Αρκαδικού είναι πόσο αγαπάνε αυτή την ομάδα, αυτοί που διοικούν, αυτοί που είναι κοντά στην ομάδα. Στη δική μου περίπτωση έπαιξε ρόλο το πώς με πλησίασαν οι άνθρωποι της ομάδας. Ο κόουτς μου μίλησε για το όραμά του, ενώ και οι παράγοντες της ομάδας μου έδειξαν πόσο σοβαρά βλέπουν αυτή την ομάδα. Μου έδειξαν ότι με εμπιστεύονται και με θέλουν κοντά τους.
ΕΡ- Το αγαπημένο σου νούμερο είναι το 8, αλλά δεν το πήρες…
– Ο Γιώργος (Σ.Σ. Κοψαύτης) είναι πιο παλιός στην ομάδα, ενώ είναι και αρχηγός. Δεν έχω πρόβλημα να φορέσω το 13 πάντως».
ΕΡ- Θα καλούσες κάποιον παίκτη για γεύμα και τι θα τον ρωτούσες;
– Νομίζω πώς όλοι οι άνθρωποι του μπάσκετ θα καλούσαμε τον ίδιο. Τον Μάικλ Τζόρνταν. Θα τον ρώταγα για την εμπειρία του στο μπάσκετ, τι του έμεινε στο φινάλε και τι θα ήθελε να κάνει ακόμη».
