ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ, ΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΜΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ;
Χιλιάδες κρατούμενοι, τουλάχιστον 11.674 συνάνθρωποί μας (το 2001 ήταν 8.343) στοιβάζονται σήμερα στις σύγχρονες αποθήκες κοινωνικών ”αποβλήτων” που ονομάζονται ελληνικές φυλακές, ενώ περισσότεροι από 5.000, κυρίως μετανάστες και πρόσφυγες, υποχρεώνονται να επιβιώνουν στα κρατητήρια, που έχουν μετατραπεί σε φυλακές, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στερούμενοι το δικαίωμα του προαυλισμού, της επαρκούς σίτισης και άλλων στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Στα ”σωφρονιστικά ιδρύματα” όλης της χώρας ”φιλοξενούνται” άνθρωποι καταδικασμένοι στην απελπισία, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μετανάστες, τοξικομανείς, κοινωνικά αποκλεισμένοι και φτωχοί , πολιτικοί κρατούμενοι, με επιβολή εξοντωτικών ποινών σε συνθήκες μη συμβατές με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Τα στοιχεία που έρχονται σήμερα δείχνουν ότι ο αριθμός του πληθυσμού που διαβιώνει ”εντός των τειχών” συνεχώς και μεγαλώνει, με αποτέλεσμα να αυξάνεται και ο αριθμός των φυλακών. Μέσα σε 5 χρόνια, 6 νέες φυλακές λειτουργούν στην Ελλάδα και από ότι φημολογείται ο αριθμός τείνει να αυξηθεί. Το σύστημα φαίνεται δηλαδή να έχει επιλέξει, στα πλαίσια του ”πολέμου κατά της εγκληματικότητας”, την αύξηση του αριθμού των εγκλείστων (παγκόσμια επιλογή με πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ), μέσα από την αυστηροποίηση των ποινών, την ποινικοποίηση της φτώχειας και των κοινωνικοπολιτικών αγώνων, του τρόπου απονομής της δικαιοσύνης. Πρόκειται για μια κατασταλτική πολιτική που αναβαθμίζεται στις παρούσες συνθήκες, ως απάντηση στις εκρηκτικές κοινωνικές αντιθέσεις που το ίδιο το σύστημα δημιουργεί. Μια πολιτική που απαντά με την προοπτική της φυλακής, όχι μόνο στην εξαθλίωση, αλλά και στην κοινωνική αγανάκτηση, που εντάσσει στο ”έγκλημα” όχι μόνο την παραβατικότητα, αλλά και τους κοινωνικοπολιτικούς και εργατικούς αγώνες, που διαμορφώνει όρους φυλακής για ολόκληρη την κοινωνία. Μια πολιτική που προωθεί το χτίσιμο νέων φυλακών υψίστης ασφαλείας, με την σύμπραξη ιδιωτικού και κρατικού κεφαλαίου, αντί της πραγματικής αποσυμφόρησης των φυλακών, που θα προκύψει από την κατάργηση των φυλακών ανηλίκων, τη μη φυλάκιση τοξικομανών, την κατάργηση της προφυλάκισης, την τριετή αμνήστευση όλων των ποινών.
Έτσι με το πρόσχημα της αντιμετώπισης του προβλήματος του υπερπληθυσμού στις φυλακές και προκειμένου να βελτιωθούν οι όροι διαβίωσης των κρατουμένων το υπουργείο δικαιοσύνης προβαίνει στην κατασκευή νέων φυλακών. Είναι όμως το χτίσιμο μιας φυλακής και πόσο μάλλον έτσι όπως κατασκευάζονται, η λύση;
Το χτίσιμο μιας φυλακής δεν λύνει τα προβλήματα, απλά τα μεταθέτει μεγενθυμένα για αργότερα, όπου θα έχουν γεμίσει και αυτές οι φυλακές και θα πρέπει να χτιστούν άλλες προκειμένου να αποσυμφορηθούν. Σε μια εποχή λοιπόν, όπου η οικονομική και κοινωνική κρίση οξύνεται, η φτώχεια γίνεται μεγαλύτερη και η ανεργία καλπάζει, σε μια εποχή όπου οι ταξικές ανισότητες βαθαίνουν και οι κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες καταστέλλονται ή ποινικοποιούνται, όλοι είμαστε ”εν δυνάμει κρατούμενοι”, ταυτόχρονα όσο η χρήση ουσιών παραμένει αδίκημα και οι χρήστες αντί θεραπείας φυλακίζονται, όσο οι μετανάστες και οι πρόσφυγες θα βρίσκονται στην χώρα μας χωρίς χαρτιά, όσο οι προφυλακίσεις θα μοιράζονται απροκάλυπτα, κατά παράβαση του νόμου, καταργώντας στην ουσία το τεκμήριο της αθωότητας και οι ποινές θα μοιράζονται χωρίς φειδώ, όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα βρίσκονται στην απελπιστική θέση ενός κρατούμενου. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε λοιπόν ως κοινωνία, ότι η υπόθεση δικαιοσύνη-φυλακές μας αφορά όλους και πρέπει να γίνει και δικιά μας υπόθεση και φυσικά το πρόβλημα δεν λύνεται με την δημιουργία νέων φυλακών και μάλιστα υψίστης ασφαλείας, που εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι δεν έχει σχέση με την παροχή ασφάλειας αλλά με τα χρήματα που θα επενδυθούν και θα ωφεληθούν οι μεγάλες εταιρείες που επενδύουν σε αυτό τον τομέα.
Για άλλη μια φορά στη πόλη μας επιχειρείται να παρουσιαστεί ότι η δημιουργία νέων φυλακών, αποτελεί θέμα πρώτης προτεραιότητας που συνδέεται με την ανάπτυξη, μιας και η αρκαδική επιχειρηματικότητα έχει δεχθεί πλήγματα, και μάλιστα να γίνουν με υψηλές προδιαγραφές που θα διασφαλίζουν την ασφάλεια και την ηρεμία της περιοχής για να δώσει επιπλέον επιχειρηματικές δυνατότητες στις επιχειρήσεις της περιοχής!!!(Επιμελητήριο). Καινούργιο στοιχείο η ηρεμία, το ακούσαμε και στο τελευταίο Περιφερειακό Συμβούλιο, όπου ο κ. Περιφερειάρχης καλούσε ουσιαστικά την ΕΛΑΣ να μην επιτρέπει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του λαού μας.
Η υπερβολή και ο αποπροσανατολισμός είναι στοιχείο των σημερινών πολιτικών, άλλωστε δίνουν την δυνατότητα να κρύβονται πίσω από αυτά, όλοι αυτοί που στηρίζουν τις σημερινές πολιτικές σε τοπικό επίπεδο. Το είδαμε άλλωστε και πριν μερικά χρόνια με τον Αστέρα Τρίπολης, που κάποιοι έλεγαν ακριβώς τα ίδια πράγματα, περί ανάπτυξης, περί ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας κ.λ.π., ενώ σήμερα η μικρομεσαία επιχείρηση διώκεται από τις εγκληματικές πολιτικές της Κυβέρνησης, και όταν το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το πώς θα μπούνε σε κάποιο πρόγραμμα για να ψευτοεπιβιώσουν.
Είναι γνωστό, ότι οι μεγάλες φυλακές όσο και υψίστης ασφαλείας να χαρακτηρίζονται, είναι ουσιαστικά γκέτο, που σημαίνει ότι πλέον το σωφρονιστικό σύστημα δεν λειτουργεί (μάλλον δεν τους ενδιαφέρει) και επιπλέον γύρω από τις φυλακές διαμορφώνεται ένα ισχυρό δίκτυο παραβατικότητας, που το γνωρίζουν όλοι πάρα πολύ καλά.
Η τοπική μας κοινωνία δεν πρόκειται να ωφεληθεί από την κατασκευή μιας τέτοιας μεγάλης φυλακής, τουλάχιστον έτσι όπως οι διαρροές το παρουσιάζουν.
ΣΥΡΙΖΑ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
