Γιώργος Μελιγγώνης
Χαμένοι μες στη δίνη της κρίσης και της «υπερπληροφόρησης», της οποίας γινόμαστε καθημερινά δέκτες, πολλές φορές τείνουμε να αντιμετωπίζουμε την πραγματική οικονομική, πολιτική και ευρωπαϊκή επικαιρότητα με τους «ίδιους» αυτοματισμούς όπως πριν από ένα, δύο ή και τρία χρόνια.
Το βλέπει κανείς καθημερινά, στον σχεδόν μηχανικό τρόπο με τον οποίο γράφονται τα σχόλια, τα ρεπορτάζ και μεταδίδονται οι ειδήσεις και οι «ειδήσεις». Άντε πάλι για «διαπραγματεύσεις-θρίλερ» στο Χίλτον και για αξιολόγηση «στον αέρα». Τι κι αν η ιστορία έχει δείξει ότι εδώ και αρκετούς μήνες οι συζητήσεις και οι -όντως σκληρές- διαπραγματεύσεις έχουν μπει σε ένα «αυλάκι» τέτοιο, ώστε να θεωρείται μάλλον ακατάλληλη η λέξη «θρίλερ» ή η φράση «στον αέρα η αξιολόγηση».
Η ίδια αυτοματοποιημένη επίδειξη μεμψιμοιρίας και σε ό,τι αφορά τα δημόσια σχόλια για την ανοίκεια «απάντηση» του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Β. Σόιμπλε στα όσα είπε στην Αθήνα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπ.Ομπάμα για το ελληνικό χρέος: «Εντάξει με τα καλά λόγια του Ομπάμα, αλλά ο Σόιμπλε κάνει κουμάντο», η επωδός των σχολιαστών που αναδείχθηκαν πρωταθλητές στις ασκήσεις μιζέριας σχετικά με την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου.
Ακόμη χειρότερη η προβολή των «φόρων που έρχονται» και των «νέων σκληρών μέτρων».
Την ώρα που… ακόμη και το ΔΝΤ δηλώνει ότι εφόσον συμφωνηθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα, δεν ζητεί νέα μέτρα, τα ρεπορτάζ κινούνται στο γνωστό μήκος κύματος του τίτλου «φοροσόκ και φοροδέος».
Επιπροσθέτως, τα ίδια ΜΜΕ, οι ίδιοι σχολιαστές και αρθρογράφοι, που πριν από δυόμισι χρόνια πανηγύριζαν καθημερινά με το «success story» της κυβέρνησης Σαμαρά και έβλεπαν την Ελλάδα «να γυρίζει σελίδα», τώρα αναπαράγουν την εικόνα της αυτοματοποιημένης μιζέριας: ο Σόιμπλε που κάνει κουμάντο, το τέταρτο (!) Μνημόνιο που έρχεται, οι νέοι φόροι που θα «απομυζήσουν» το λαϊκό εισόδημα, το θρίλερ της αξιολόγησης που δεν θα κλείσει. Κι όμως, σε αυτήν τη συγκυρία, η αυτοματοποιημένη μιζέρια δεν ταιριάζει. Γιατί παρά το γεγονός ότι οι κύκλοι της κρίσης αναπαράγονταν μονότονα στο παρελθόν και οι εμμονές των δανειστών προφανώς και δεν έχουν εξαλειφθεί, τώρα τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Τον Ομπάμα πολλοί πρωθυπουργοί, από εκείνους που θεωρούνταν εξαρχής «καλά παιδιά», πολέμησαν να τον φέρουν στην Ελλάδα. Εις μάτην. Επίσης, οι αριθμοί στην οικονομία δείχνουν πως το ένα ρεκόρ σπάει το άλλο, όχι σε σχέση με πέρυσι, αλλά ακόμη και σε σχέση με… το πρώτο τρίμηνο του 2008. Ταυτόχρονα, ουδέποτε στο παρελθόν εμφανίστηκε ο πρόεδρος του Eurogroup Γερ. Ντάισελμπλουμ σε διαφορετικό μήκος κύματος από τον Β. Σόιμπλε. Παλιά, λειτουργούσε ατύπως ως εκπρόσωπος του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Τώρα, επιμένει ότι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος θα βρεθούν στην ατζέντα του Eurogroup και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μείωσης του στόχου των πρωτογενών πλεονασμάτων. Όταν ο «τσάρος» της γερμανικής οικονομίας δηλώνει ότι «όποιος μιλάει για απομείωση του χρέους, προσφέρει κακή υπηρεσία στη Ελλάδα».
Ακόμη και ο πιστότερος φίλος του Αντ. Σαμαρά, ο Ισπανός Μαρ. Ραχόι, «απολογήθηκε» προχθές στον Πορτογάλο ομόλογό του, Αντ. Κόστα, επειδή δεν βρέθηκε στη Σύνοδο των ευρωμεσογειακών χωρών που διεξήχθη στην Αθήνα με πρωτοβουλία του Αλ. Τσίπρα. Όλα αυτά, την ώρα που η «συμμαχία του Νότου», με τον Γάλλο πρόεδρο, Φρ. Ολάντ και τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματ. Ρέντζι, προσλαμβάνει «οργανικά» χαρακτηριστικά, καίτοι αμφότεροι έως πριν από έναν χρόνο προέβαιναν σε δηλώσεις «συμπόνιας» και στη δύσκολη στιγμή… εξαφανίζονταν. Μ’ άλλα λόγια, σε ό,τι αφορά την ελληνική κρίση και τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η Ελλάδα διεθνώς, τίποτα δεν είναι ίδιο με παλιά. Βεβαίως, οι αλλαγές και οι εξελίξεις είναι αργές.
Χαρακτηριστικά αργές. Ευρωπαϊκά αργές. Αλλά υπάρχουν.
Και όσο γραφική ήταν η κριτική όσων προσπαθούσαν να υπονομεύσουν την επίσκεψη Ομπάμα βασισμένοι σε… στιλιστικά «επιχειρήματα», άλλο τόσο γραφική θα φαίνεται σε λίγο η αυτοματοποιημένη μίζερη προβολή της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας με όρους του 2015, του 2014 και του 2013.
Πηγή: avgi.gr
Τα κείμενα που φιλοξενούνται στην ενότητα ΑΠΟΨΕΙΣ του παρόντος ιστοχώρου, δημοσιεύονται αυτούσια και εκφράζουν τις απόψεις των συγγραφέων τους και όχι της Δημοτικής Ραδιοφωνίας Τρίπολης ή της ΔΕΠΕ Τρίπολης.
