Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες
Αυτές τις μέρες διεξάγεται στη Ρόδο το συνέδριο της ΓΣΕΕ. Η εργατική τάξη της χώρας μας δεν έχει τίποτα να περιμένει, τίποτα να ελπίζει από ένα τέτοιο συνέδριο.
Ακόμα και το μέρος διεξαγωγής του συνεδρίου, σε μια περίοδο ολομέτωπης επίθεσης στα κοινωνικοασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων, σε μια περίοδο μεγάλων αγώνων και προετοιμασίας νέας 48ωρης γενικής απεργίας, δείχνει ότι η πλειοψηφία στην ΓΣΕΕ, είναι μακριά από τις ανησυχίες και τις ανάγκες των εργαζομένων.
Ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, παλιός και νέος έχει δώσει τα «ρέστα του» για την αλλοίωση των πραγματικών συσχετισμών στην Συνομοσπονδία.
Η κατάσταση είναι σαπισμένη. Έχει δύο πλευρές. Η μια είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μεγάλης έκτασης νοθεία, με πλαστογραφίες, εκτεταμένη κατάσταση διπλοψηφιών και τριπλοψηφιών, ανύπαρκτες οργανώσεις, με στόχο να εμφανίσουν αυξημένη συμμετοχή των εργαζομένων. Στήνονται σωματεία μέσα σε γραφεία μόνο και μόνο για να αξιοποιηθούν στα συνέδρια εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών που δεν συμπληρώνουν το μέτρο για την εκλογή αντιπροσώπων για τα συνέδρια της ΓΣΕΕ. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι έχουν συμμετοχή και δικαστικοί αντιπρόσωποι που αναλαμβάνουν να τηρούν τη νομιμότητα υποτίθεται των διαδικασιών εκλογής των οργάνων των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Οι ευθύνες τους είναι μεγάλες.
Η δεύτερη πλευρά έχει να κάνει με μηχανισμό παραγωγής αντιπροσώπων σε αγαστή συνεργασία με την εργοδοσία. Χιλιάδες εργαζόμενοι ψηφίζουν στα σωματεία με μηχανισμό από τα διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων, που όμως δεν τους θέλουν να συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων. Σωματεία που είναι ανύπαρκτα γιατί ποτέ δεν συνεδριάζουν ποτέ δεν πραγματοποιούν γενικές συνελεύσεις, δεν γνωρίζει κανείς που είναι τα γραφεία τους, η ως τέτοια είναι τα γραφεία προσωπικού των εταιρειών, που κανείς δεν γνωρίζει τον πρόεδρο, τα μέλη του Δ.Σ του σωματείου. Τρανταχτό παράδειγμα είναι τα σωματεία των σούπερ μάρκετ όπου η παράταξη του ΜΕΤΑ αθροίζει δεκάδες αντιπροσώπους σε απευθείας συνεργασία με τους ιδιοκτήτες τους και έτσι ελέγχουν την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και αυτό μεταφράζεται και σε παραγωγή αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Ακόμα στους ναυτιλιακούς υπάλληλους όπου και εκεί οι κάλπες στήνονται στα γραφεία των διευθυντών των εφοπλιστικών εταιρειών και με τρομοκρατία καταγράφονται στις καταστάσεις ψηφισάντων δεκάδες εργαζόμενοι.
Μαζί με την εργοδοσία με την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς τους προσπαθούν να εμποδίσουν την οργάνωση των εργαζομένων σε αγωνιστικές ταξικές οργανώσεις, να δυσκολέψουν την αντίσταση των εργαζομένων στη βάρβαρη επιδρομή της πολιτικής τους, για την αφαίρεση των δικαιωμάτων τους. Τρανταχτό παράδειγμα της Αρκαδίας είναι το Σωματείο επισιτισμού τουρισμού που έστησε μέσα σε χρόνο ρεκόρ η παράταξη της ΔΑΚΕ στο Εργατικό Κέντρο και με τους παραπάνω μηχανισμούς έφερε να ψηφίσουν 508 εργαζόμενοι!!!, εκλέγοντας έναν αντιπρόσωπο για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ που ξεκίνησε χθες και τελειώνει τη Κυριακή. Είναι μεγάλες οι ευθύνες τους γιατί με τις μεθοδεύσεις τους στηρίζουν τη γραμμή συμβιβασμού και υποταγής που επικρατεί στη ΓΣΕΕ.
Όλα αυτά τα χρόνια οι απώλειες μας είναι τεράστιες. Οι μισθοί μειώθηκαν 40% και περισσότερο, με την πλειοψηφία σήμερα να αμείβεται λιγότερο από τον κατώτερο μισθό του 2012!
Τα μέτρα υπηρετούν τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, είναι εργαλείο για την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, την κατάργηση βασικών εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων και έχουν οδηγήσει στην πτώχευση του λαού. Δεν είναι προσωρινά. Είναι στρατηγική πολιτική επιλογή. Αυτή είναι η στρατηγική της κυβέρνησης, της Ε.Ε, των κομμάτων και των δυνάμεων τους στο κίνημα που την στηρίζουν. Αυτή τη στρατηγική κατεύθυνση στηρίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Έχει επικυρώσει το αντεργατικό οικοδόμημα του 1ου και 2ου και 3ου μνημονίου.
Η γραμμή της ΓΣΕΕ είναι ότι για όλες τις μεγάλες απώλειες «ω γέγονε γέγονε», γιατί η κάλυψη των απωλειών απαιτεί σύγκρουση με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, όμως για το ΠΑΜΕ και όλους τους εργαζόμενους τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με θυσίες και αίμα δεν πρέπει να είναι περασμένα ξεχασμένα.
Απαιτούμε την κάλυψη των απωλειών, απαιτούμε να δουλεύουμε και να έχουμε δικαιώματα με βάση την εποχή μας και τις ανάγκες μας. Αυτή είναι η βασική γραμμή πάλης των δυνάμεων που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε την επιστροφή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Οι δυνάμεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία στην Συνομοσπονδία έχουν σαφή θέση με την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα, με την καπιταλιστική ανάπτυξη. Είναι υπέρμαχοι της λογικής να γίνουν θυσίες για να ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων αλλά να είναι με «δίκαιο» τρόπο κατανεμημένες και μετά από «διάλογο» με τους εταίρους! Έβαλαν πλάτη στην εργοδοσία σε πολλούς κλάδους και εργοστάσια στην μείωση μισθών και μεροκάματων.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θέλουν τους εργαζόμενους συνδικαλισμένους, οργανωμένους, ενημερωμένους με ενεργή συμμετοχή στην πάλη. Υπονομεύουν την οργάνωση της πάλης, την οργάνωση των εργαζόμενων απομακρύνουν τους νέους από τα σωματεία. Όλα τα χρόνια της κρίσης ήταν ο πιο καλός σύμμαχος της ΕΕ, των κυβερνήσεων, του ΣΕΒ.
Το δηλητήριο της ταξικής συνεργασίας, του κοινωνικού εταιρισμού, ο πλήρης αφοπλισμός των εργαζόμενων μπροστά στο τσουνάμι των αντιλαϊκών μέτρων, αποτέλεσε μέγιστη προσφορά στους επιχειρηματικούς ομίλους και στο κράτος τους.
Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από το καλοκαίρι που οι εξελίξεις ξεγύμνωσαν κάθε παράταξη, φανέρωσαν πιο καθαρά τη σήψη και τη δυσοσμία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, των νέων και παλιών βραχιόνων της κάθε κυβέρνησης που υπηρετεί τα σχέδια του κεφαλαίου.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, (η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ) στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού συντάχθηκε πίσω από το «ναι» καλώντας τους εργαζόμενους να αυτοπυροβοληθούν και να δεχτούν οποιοδήποτε μνημόνιο χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Αναδεικνύεται επιτακτικό το καθήκον να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό έλεγχο των συνδικάτων.
Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι
Είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων να αλλάξουμε τη κατάσταση μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου μας. Να ενισχυθούν αποφασιστικά τώρα και στη συνέχεια τα σωματεία, να αποκτήσουν τέτοιο προσανατολισμό ώστε να υπερασπίζονται πραγματικά τα συμφέροντα των εργαζομένων, να αντιπαλεύουν την επίθεση της εργοδοσίας, την εκμετάλλευση μέσα στους εργασιακούς χώρους.
Τέτοια σωματεία χρειαζόμαστε, πραγματικά επιτελεία οργάνωσης του αγώνα, δυνατά, μαζικά που θα έχουν επιτροπές μέσα στα καταστήματα. Θα αποτελούν δύναμη που δεν θα συμβιβάζεται και θα πετάξει έξω από το συνδικαλιστικό κίνημα τις θέσεις και τους ανθρώπους της κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σήμερα, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ χθες) και της εργοδοσίας.
Τέτοιο Σωματείο είναι το Σωματείο Εργαζομένων στις Εμπορικές Επιχειρήσεις και Υπηρεσίες τα καταστήματα και Α.Ε. Ν. Αρκαδίας και οι δυνάμεις της Δ.Α.Σ.
Παρά τις όποιες αδυναμίες και ελλείψεις είχαμε σταθερό μέτωπο απέναντι στην μεγαλοεργοδοσία, στα μονοπώλια του κλάδου, την κυβέρνηση, την τρόικα και τις αποφάσεις της.
Με σύνθημα : ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ – ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ πρωτοστάτησαν στην οργάνωση και αντίσταση των εργαζομένων του κλάδου. Γι’ αυτή μας την επιλογή ήδη μετράμε δεκάδες απολυμένων συναδέλφων μας που στάθηκαν πρωτοπόρα στην σύγκρουση με την εργοδοσία και την κυβέρνηση.
Δώσαμε μάχες μαζί με άλλους συνάδελφους ενάντια στις απολύσεις, την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, ενάντια στην ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων, με αιτήματα να μην γίνουν απολύσεις, μειώσεις μισθών, να πληρωθούν οι εργαζόμενοι κ.α. Βρεθήκαμε σε χώρους όπου ξέσπασαν αγώνες (π.χ. Πελοποννησιακή Ανακύκλωση, Εργολαβικών Συνεργείων Καθαριότητας, κ.α.). Αντιπαλέψαμε τη γραμμή του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας, τις διάφορες συνταγές διαχείρισης που σε καμία περίπτωση δεν θίγουν τα κέρδη και την ιδιοκτησία των μονοπωλίων. Συμμετείχαμε, κομμάτι και εμείς του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος του ΠΑΜΕ σε όλες τις δράσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Αναμφισβήτητα χωρίς τη δράση του ΠΑΜΕ τα πράγματα για τους εργαζόμενους θα ήταν πολύ χειρότερα.
Γίνε τώρα μέλος στο σωματείο σου! Συμμετείχε ενεργά στη δράση και τη λειτουργία του. Συνέβαλε για την αλλαγή του αρνητικού συσχετισμού.
Θέλουμε σωματεία ταξικά, στα χέρια των εργαζόμενων και όχι της εργοδοσίας.
Θέλουμε σωματεία που θα αγωνίζονται και όχι να συμβιβάζονται.
Στις εκλογές του Σωματείου 27 Μάρτη 2016 και ώρες 11:00 – 19:00 στο Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας στην Τρίπολη, ψηφίζουμε μαζικά, στηρίζουμε τις ταξικές δυνάμεις, στηρίζουμε το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ.
Όλοι στην 48ωρη απεργία όταν τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει τον αντιασφαλιστικό νόμο λαιμητόμο στη Βουλή.
