*Γράφει ο Νίκος Δελφάκης (Δικηγόρος)
Μετά από χρόνια εμφανίστηκε γαλλικό μπιλιάρδο στην πόλη και πήγαμε να το στηρίξουμε με τον συνάδελφο Θάνο Καρνέζη και ήρθαν οι θύμισες:
Στα τελευταία χρόνια του Γυμνασίου (1973-1974) είχε αποενοχοποιηθεί αρκετά το να παίζει μαθητής μπιλιάρδο, δεν τρώγαμε πια αποβολές. (Οι πριν από εμάς μαθητές, μας διηγούντο για τους συνεχείς ελέγχους εκ μέρους των καθηγητών, σε έναν από τους οποίους ο αείμνηστος θεολόγος Ι.Κ., είχε πει το περίφημο “παραδοθείτε, είσαστε κυκλωμένοι”). ‘Ετσι το μάθαμε ικανοποιητικά και βγάζαμε 15-25 καραμπόλες σερί, παίζοντας κυρίως στου “Αμερικάνου” όπως λεγόταν το τότε μαγαζί, επί της οδού Δημητρακοπούλου, μιας και οι αδελφοί Μπρίκα που το είχαν, είχα επιστρέψει από τις ΗΠΑ.
Για τους παλιούς, θυμίζω ότι υπήρχαν ακόμα τα μπιλιάρδα του Γιώργη Μπουρτζουκλή, στον ίδιο χώρο που έγιναν αργότερα του Αμερικάνου, όπου είχαμε αρχίσει να μαθαίνουμε, όχι απλώς ανήλικοι αλλά 14-15 ετών το πολύ, με το φόβο της επέλασης της Αστυνομίας, καθώς και του «Γέρου», απέναντι, που γνώρισε δόξες τα μετέπειτα χρόνια επί της εποχής Δ/νσης των Γεωργαλή και Πανούκου (Ζαχαρόπουλοι). Φυσικά και τα μπιλιάρδα του θυμόσοφου Γιώργη Μπακατσέλου με το απίστευτο χιούμορ στη ΙΒ, ο οποίος όσους από εμάς τους μαθητές, διέκρινε ότι θα περάσουμε στο Πανεπιστήμιο, μας αποκαλούσε «γιατρούς», με τη χαρακτηριστική φωνή “έλα γιατρέ, ήρεμα γιατρέ κλπ”.
Τα μπιλιάρδα ήταν από τους χώρους που μαθαίναμε και τα τραγούδια που κυκλοφορούσαν, ρίχνοντας δίφραγκο στο τζουκ μποξ (ο άλλος ήταν ο εξαιρετικός κινηματογράφος ΑΕΛΛΩ όπου στην αρχή και στα διαλείμματα ο υπεύθυνος Μίμης Σούντρης έβαζε τα καλύτερα τραγούδια της τότε εποχής, Χατζιδάκι, Σπανό, Μούτση κλπ, ο Μίκης απαγορευόταν).
Τα προηγούμενα μπιλιάρδα όπως του «Χάρη του κουλού» στη ΙΒ, η δική μου γενιά τα είχαμε προλάβει μόνο περνώντας απέξω κοιτάζοντας από τη τζαμαρία. Τα μετέπειτα, όπως του Γάντζου, το Πακ-μαν και το Σίνεμα, αντιστοιχούν σε επόμενες γενιές, άλλοι έχουν καλύτερη γνώση από εμένα. Ακόμα πρέπει να αναφέρουμε το εξαιρετικό στην κατασκευή του μπιλιάρδο που υπήρχε στα εντευκτήρια του Φιλοτεχνικού επί της οδού Εθνομαρτύρων από το 1978 (το είχε δωρίσει ο Λάμπης Θεοδοσόπουλος), σ’ αυτήν την πρωτοποριακή και πανέμορφη αίθουσα, που πάει κι αυτή!
Σήμερα, μετά τόσα χρόνια, το ανώτερο σερί που πετύχαμε ήταν 10 καραμπόλες, αρκετά καλά για αποχή πολλών ετών. Θα το καθιερώσουμε μια φορά την εβδομάδα.
Τρίπολη 18/11/2021
*Τα κείμενα που φιλοξενούνται στην ενότητα ΑΠΟΨΕΙΣ του παρόντος ιστοχώρου, δημοσιεύονται αυτούσια και εκφράζουν τις απόψεις των συγγραφέων τους και όχι της Δημοτικής Ραδιοφωνίας Τρίπολης ή της ΔΕΠΕ Τρίπολης.
