Τοποθέτηση Παπαηλιού κατά τη συζήτηση για ενσωμάτωση της Οδηγίας για τις Αθέμιτες Εμπορικές Πρακτικές στο εθνικό δίκαιο (video)

Ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αρκαδίας κ. Γιώργος Παπαηλιού αναφέρει στη σελίδα του στο Facebook

Κατά την ομιλία μου στην Ολομέλεια της Βουλής για την «ενσωμάτωση της οδηγίας (ΕΕ) 2019/633 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17.4.2019 σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στις σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων στην αλυσίδα εφοδιασμού γεωργικών προϊόντων και τροφίμων …» :



Με το νομοσχέδιο, ενσωματώνεται η οδηγία (ΕΕ) 2019/633 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, με τρόπο που δεν λαμβάνονται υπόψη ούτε το ισχύον θεσμικό πλαίσιο-ο Ν. 4492/2017, μέσω του οποίου διαμορφώνεται μία ισορροπία μεταξύ παραγωγών και εμπόρων εξαλείφοντας και πάντως περιορίζοντας φαινόμενα καταχρηστικής επιβολής όρων που οδηγούν τις πληρωμές σε πολύμηνες καθυστερήσεις, ούτε η ζώσα πραγματικότητα, δηλαδή το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας και των οικονομικών δρώντων στην πρωτογενή παραγωγή.
Το βασικό ζήτημα που αντιμετωπίζει η οδηγία και θα έπρεπε να αντιμετωπίσει το νομοσχέδιο είναι η αδύναμη θέση των παραγωγών αγροτικών προϊόντων στην αγροδιατροφική αλυσίδα έναντι των (χονδρ)εμπόρων και των αλυσίδων καταστημάτων λιανικής πώλησης, οι οποίοι τους εκμεταλλεύονται κατά τη διαπραγμάτευση των τιμών και γενικότερα τη συναλλαγή.
Η οδηγία επιχειρεί να αντιμετωπίσει την πρακτική της ανοιχτής τιμής, η οποία εφαρμόζεται ευρέως και η οποία παραβιάζει τους κανόνες των «καλών συναλλαγών». Όμως με το νομοσχέδιο αποκλείεται από την προστασία έναντι αυτής της πρακτικής μεγάλο μέρος των συναλλαγών, αφού μένουν εκτός οι μικρές και μεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις με ετήσιο κύκλο εργασιών που υπολείπεται του ποσού των πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ.
Το νομοσχέδιο θα μπορούσε να εισαγάγει ένα πιο αυστηρό και στοχευμένο πλαίσιο υπέρ του παραγωγού-προμηθευτή. Όμως με αυτό απλώς αντιγράφονται αυτούσιες οι προβλέψεις της οδηγίας, χωρίς κάποια παρέμβαση για την αποτροπή των αθέμιτων πρακτικών που σε μεγάλη έκταση και συχνότητα επικρατούν στη χώρα μας και συνακόλουθα την ουσιαστική προστασία του παραγωγού. Πάντως είναι θετική η μείωση του χρόνου εξόφλησης των παραγωγών, ο οποίος καθορίζεται το ανώτερο σε 30 ημέρες, σε αντίθεση με αυτόν των 60 ημερών που καθορίζεται με το Ν. 4492/2017. Εάν δε ληφθούν υπόψη όσα προβλέπονται με το Ν. 4492/2017 για όλους τους εμπόρους ανεξαρτήτως κύκλου εργασιών, ισχύουν οι 60 ημέρες, ενώ με το υπό κρίση νομοσχέδιο για τους εμπόρους- αγοραστές με κύκλο εργασιών άνω των πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ ισχύουν οι 30 ημέρες.

Προβληματική είναι και η ρύθμιση, με την οποία επιτρέπεται η σύναψη συμφωνιών μεταξύ των μερών που αφήνει απροστάτευτους του παραγωγούς, αφού ανοίγει το δρόμο για σειρά αδιαφανών ρητρών και αθέμιτων πρακτικών. Και μάλιστα, χωρίς να ενσωματώνεται στο νομοσχέδιο η ρύθμιση-δικλείδα ασφαλείας, με την οποία προβλέπεται ότι οι υπό ενσωμάτωση απαγορεύσεις θα υπερισχύουν γενικά και δεν θα ακυρώνονται από κατά περίπτωση συμφωνίες οι οποίες συνάπτονται, βάσει όσων προβλέπονται στο εθνικό δίκαιο. Είναι προφανές, ότι χωρίς την ενσωμάτωσή της συγκεκριμένης ρύθμισης, αυτή δεν θα υπερισχύει αυτών των συμφωνιών.

Αιχμή της κοινωνικά δίκαιης παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας είναι ο πρωτογενής τομέας, η παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων συνδυαστικά με τη μεταποίησή τους. Σε αυτό το πλαίσιο, η διακίνηση και η εμπορία αυτών των προϊόντων αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της αγροδιατροφικής αλυσίδας. Συνακόλουθα, η εξυγίανσή της, αποτελεί στοιχείο που προστατεύει και ωφελεί τον παραγωγό, τον καταναλωτή και την ελληνική παραγωγή, ιδίως την ποιότητα των προϊόντων της που, λόγω εδαφολογικών και κλιματολογικών συνθηκών, διαφοροποιείται και είναι σε πολλούς τομείς ανώτερη των ανταγωνιστών της.

Προηγούμενο άρθροLive η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Γορτυνίας
Επόμενο άρθροΕπιστολή Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία προς τον πρωθυπουργό