Εκεί που υπάρχει ανθρωπιά δεν χωράνε φόβοι, κακίες, καχυποψία και ακραίες απόψεις…
Αυτός είναι ο Φαρχάντ.Είναι δεκαπέντε χρονών και δεν διαφέρει σε τίποτα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του… ή μάλλον σχεδόν σε τίποτα. Ο Φαρχάντ αναγκάστηκε να ξεριζωθεί από τον τόπο του, να χάσει συγγενείς και φίλους και να ρισκάρει τη ζωή του μέσα σε ένα σαπιοκάραβο, για να γλιτώσει από την δύνη του πολέμου. Αναγκάστηκε να δέχεται τα στραβά βλέμματα και τους ψιθύρους στο πέρασμα του. Αναγκάστηκε να δεχτεί ακόμα και την επιθετικότητα ανθρώπων που δεν γνώριζε μέχρι χτες, μόνο και μονο επειδή φέρει την «ετικέτα» πρόσφυγας.
Αλλά τα κατάφερε! Και τώρα προσπαθεί να ξαναχτίσει τη ζωή του στην πόλη της Τρίπολης Βγαίνει βόλτες, όπως κάθε παιδί στην ηλικία του και αγαπά το διάβασμα.
Ο Φαρχάντ έχει όμως και μια ακόμα μεγάλη αγάπη! Την κιθάρα του! Αυτή που πήρε μαζί του φεύγοντας. Αυτή που τον βοηθά να εκφράζεται, χωρίς να μιλάει…. χωρίς τις δυσκολίες και την πολυπλοκότητα της γλώσσας.
Όταν πρωτοσυναντήσαμε τον Φαρχαντ του ζητήσαμε να μας παίξει κάτι στην κιθάρα. Άμέσως τα μάτια του καρφώθηκαν στο πάτωμα, για να πάρουμε λίγο μετά την απάντηση πως «θα το ήθελε πολύ, αλλά ήταν αδύνατον, γιατί οι χορδές της κιθάρας ήταν σπασμένες».
Αυτό ήταν! Έπρεπε να βρεθεί ο επισκευαστής της κιθάρας! Στην αρχή η αποστολή μας έμοιαζε δύσκολη, γρήγορα όμως διαψευστήκαμε, καθώς ανακαλύψαμε, πως υπάρχει ακόμα ανθρωπιά. Ένα τηλεφώνημα στο κατάστημα AMBA music ήταν αρκετό, για να φωτιστεί και πάλι το πρόσωπο του μικρού Φαρχάντ. «Μπορείτε να μας φέρετε την κιθάρα σήμερα κιόλας και εμείς θα την επισκευάσουμε χωρίς κανένα κόστος» μας είπε στο τηλεφώνημα ο κ.Αλέξης Αμπατζής και πριν καν προλάβουμε να επεξεργαστούμε την πληροφορία, είχαμε ήδη ξεκινήσει την διαδρομή μας με προορισμό το κατάστημα AMBA music.
Σε όλη την διαδρομή ο Φαρχάντ περπατούσε, λες και κάποιος του είχε κολλήσει φτερά στους ώμους. Με την χαρά και την προσμονή που έχει κάθε παιδί λίγο πριν ανοίξει ένα δώρο.
Φτάνοντας στο κατάστημα μας υποδέχτηκαν οι υπάλληλοι με πλατιά χαμόγελα – γεγονός που έκανε την ημέρα μας ακόμα καλύτερη.
Ο κ.Αμπατζής πήρε την κιθάρα στα χέρια του και άρχισε να της δίνει πάλι «ζωή».
Μόλις ολοκλήρωσε τις εργασίες επισκευής της, την έδωσε αμέσως στα χέρια του ιδιοκτήτη της, ο οποίος δεν έχασε χρόνο και έπαιξε ένα από τα αγαπημένα του κομμάτια.
Η ευτυχία λένε κρύβεται στα μικρά καθημερινά πράγματα.Ω ναι! Αυτή ακριβώς την φράση βλέπαμε «να παίρνει σάρκα και οστά» μπροστά στα μάτια μας.
Αξίζει να αναφέρουμε, πως το κατάστημα προσέφερε στον μικρό Φαρχάντ και ένα κουρδιστίρι.
