Ένα σύγχρονο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον Κέντρο Μελέτης Αστικής Ιστορίας ετοιμάζεται στην Τρίπολη, στο διατηρητέο κτήριο της οικογένειας Παΐσιου, με πρωτοβουλία και μέριμνα της ίδιας οικογένειας και των εν ζωή μελών της. Η μουσειολογική μελέτη παρουσιάστηκε στο 9ο Παγκόσμιο Συνέδριο Αποδήμων Αρκάδων.
Η δημιουργία του μουσείου αποτελεί τελευταία επιθυμία του γιατρού Κώστα Παϊσίου και η ολοκληρωμένη πλέον μουσειολογική μελέτη για την ίδρυση του ολοκληρώνεται με την ενεργό δράση της αδερφής του Έλσας Παϊσίου- Τουρτσενίνοφ.
Ο φορέας που αποτελεί ακόμα υπό σύσταση, αλλά εισέρχεται δυναμικά στην ζωή της πόλης πραγματώνεται με την αρωγή της κ. Ασπασίας Λούβη, βυζαντινολόγου που έχει επιμεληθεί των Μουσείων του Πολιτιστικού Ιδρύματος του Ομίλου Πειραιώς και της κας. Κουτσουδάκη, μουσειολόγου και αρχιτέκτονος, οι οποίες επιμελούνται μια αναβαθμισμένη και σύγχρονη πολιτιστικής κληρονομιάς στην πόλη.
Η δημιουργία του μουσείου έχει κύριο μέλημα την ανάδειξη, προσομοίωση και δραματοποίηση της αστικής ζωής της Τρίπολης και της Αρκαδίας κατά το 19ο αιώνα, αλλά κατά κύριο λόγο του κομβικού 20ου αιώνα που σημαδεύτηκε από τον πόλεμο, την κατοχή, τον εμφύλιο και τα δύο μεγάλα κύματα μετανάστευσης που διαφοροποίησαν την ανθρωπογεωγραφία του τόπου και καθόρισαν την εξέλιξή του.
Η μουσειακή μελέτη περιλαμβάνει την αξιοποίηση όλων των κειμηλίων καθημερινής ζωής και προσομοίωσης της αστικής ζωής, κατά κομβικές χρονικές περιόδους, μέσω εφαρμογών διασύνδεσης με έξυπνα κινητά, αλλά και ξενάγησης σε ενδιαφέροντα σημεία της πόλης μέσω ψηφιακής αναπαράστασης.
Στην ολοκληρωμένη του μορφή, το μουσείο θα περιλαμβάνει ένα διευρυμένο κέντρο μελετών στοιχείων, εγγράφων και αντικειμένων της αστικής ζωής της Τρίπολης.
Το ίδρυμα Λεβέντη στηρίζει ποικιλοτρόπως την προσπάθεια. Επίσης οι υπεύθυνοι για την ανάδειξη της οικίας σε κέντρο μελετών έχουν έρθει σε επαφή με άλλα εγχώρια ιδρύματα κοινού ενδιαφέροντος με σκοπό τη συνεργασία για ακόμα αποδοτικότερο αποτέλεσμα, ενώ παράλληλα είναι σε τακτική επαφή με το Υπουργείο Πολιτισμού.
Η Έλσα Παϊσίου ανέφερε μεταξύ άλλων, στην εισήγησή της στο 9ο Παγκόσμιο Συνέδριο Αποδήμων Αρκάδων: “Είναι είναι ένα μουσείο καθημερινότητας, φόρος τιμής στο μεταναστευτικό κόσμο του αρκαδισμού, προκειμένου να κρατηθούν ζωντανές οι μνήμες των ατόμων που διένυσαν θάλασσες, πάλεψαν και πρόκοψαν σε όλους τους τομείς, στέλνοντας χρήματα πίσω για βοήθεια”.
