Μαρίνης Μπερέτσος: Να πέσουν τα τείχη ανάμεσα στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας

Ο κ. Μαρίνης Μπερέτσος, Διευθυντής Αναπτυξιακής Πάρνωνα με ανάρτηση του στο facebook αναφέρει:

Η πρωτόγνωρη κρίση που έχει φέρει η πανδημία σε παγκόσμιο επίπεδο οι τεράστιες αλλαγές στον τρόπο ζωής αλλά και τα αποτελέσματα μετά από αυτήν βάζουν εξ αντικειμένου στην δημόσια συζήτηση τι πρέπει να αλλάξει για να καλύψουμε το χαμένο χρόνο.



Η κακή κυβέρνηση που δεν κάνει τίποτα καλά αλλά και οι διαδηλώσεις γίνονται για αυξηθεί η μεταδοτικότητα του covid είναι απλοϊκά σχήματα ανάλυσης της πραγματικότητας.

Αυτή η ένταση αντιπαράθεσης στην κεντρική πολιτική σκηνή είναι «ένταση για την ένταση» και είναι παντελώς ξένη με την κοινωνική πραγματικότητα και τις ανάγκες της.

Πολλές φορές απλοϊκά αναρωτιέται κανείς ?

Η ένταση αυτή υπηρετεί τον στόχο ότι έχουμε την σωστή πολιτική πρόταση η κάθε παράταξη και παθιαζόμαστε να πάρουμε την εξουσία για να την υλοποιήσουμε η απλώς το δεύτερο. Να πάρουμε η να διατηρήσουμε πάση θυσία την εξουσία.

Μια διοικητική και οικονομική οργάνωση του κράτους και της οικονομίας που αφορά τα τείχη του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα της οικονομίας και της απασχόλησης για πρώτη φορά ύστερα από πάρα πολλά χρόνια αμφισβητείται τόσο έντονα και προκαλεί αναταράξεις.
Την εποχή της οικονομικής μεγέθυνσης και της ευημερίας των δεικτών υπήρξε μια αντίστοιχη μεγέθυνση του δημοσίου χωρίς να ενοχλεί ιδιαίτερα κανέναν. Ελάχιστους απασχολούσε η επάρκεια η οργάνωση η απόδοση χωρίς να μηδενίζουμε τομείς και περιόδους και φορείς του δημοσίου που το έργο τους είναι αξιοζήλευτο.

Επιχειρηματικοί κολοσσοί για τα δεδομένα της Ελλάδος όπως η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ πέρα από προβλήματα και αδυναμίες και πελατειακές λογικές δεν επιβεβαιώνουν θεωρίες ότι το κράτος δεν μπορεί να επιχειρεί διότι η χώρα ταύτισε τον εκσυγχρονισμό της και προόδευσε ταυτόχρονα με τέτοιες επενδύσεις.

Με τα χρόνια επικράτησε διαδεδομένα η σχηματοποίηση οι μέσα και οι απέξω από το Κράτος.
Το δημόσιο έγινε δυσκίνητο γραφειοκρατικό σε πολλές περιπτώσεις διεφθαρμένο με αλλεπάλληλες διαδικασίες ανακύκλωσης αρμοδιοτήτων.

Ενώ υπάρχει και κοστίζει για να υπηρετεί την κοινωνία έγινε βρόγχος της.
Δεν έχει όραμα χάθηκε ο στόχος και σε μια λογική ανοργανωσιάς έλλειψης αξιολόγησης καταστρέφονται άνθρωποι που έχουν όρεξη δεξιότητες ικανότητες.

Οι μέσα σιγουριά ζεστασιά και δροσιά εξασφαλισμένο εισόδημα και εξουσία αλλά και απογοήτευση έλλειψη ενδιαφέροντος συνθλιβή από την αναξιοκρατία .Οι απέξω με όρεξη κέφι αλλά και τρέξιμο έξοδα αβεβαιότητα γραφειοκρατία έλεγχοι κλπ . Οι ρόλοι του καλού και του κακού σαν παιδικό παραμύθι. Οι καλοί προστάτες του δημοσίου συμφέροντος και της μεγάλης στρόγγυλης σφραγίδας του Καποδίστρια και οι κακοί που επιβουλεύονται το δημόσιο συμφέρον για να κερδίσουν. Άλλο ένα απλοϊκό σχήμα ανάλυσης .

Άπειρες οι συζητήσεις για το δημόσιο και το ιδιωτικό από την κεντρική πολιτική με σκοπό την εκλογική πελατεία μέχρι τα οικογενειακά τραπέζια και τις γιορτές.

Η πανδημία όξυνε την αντίθεση και για να μείνει η κοινωνία όρθια και συνεκτική επεκτάθηκε υποχρεωτικά η «σίτιση από το Κράτος» σε πολύ μεγάλες κατηγορίες πληθυσμού. Την προηγούμενη περίοδο της οικονομικής κρίσης και εντονότερα τα τελευταία χρόνια όσοι δήλωναν τα εισοδήματα τους και δεν έκλεβαν τους υπόλοιπους και ιδιαίτερα οι ελεύθεροι επαγγελματίες και η μεσαία τάξη επέστρεφαν σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές το 70% του εισοδήματος τους.

Ουσιαστικά επρόκειτο για δήμευση εισοδημάτων και αποθάρρυνση για εργασία. Στο δεύτερο χρόνο της πανδημίας ένιωσε δικαίωση μια μεγάλη επαγγελματική ομάδα έντιμων φορολογούμενων γιατί η επιστρεπτέα προκαταβολή βασίστηκε στα δηλωθέντα εισοδήματα και τζίρους.

Χρειάζεται μια γενναία τομή σε αυτή την αδιαπερατότητα που κάνει ζημιά στην οικονομία στην χώρα και άρα σε όλους μας.

Σήμερα σε μια σειρά τομέων του Κράτους προνομιακό τοπίο του δημοσίου τομέα επιχειρείται μια ιδιωτικοποίηση λειτουργιών του. Στην παραγωγή δημοσίων έργων θεσμοθετήθηκε με τον πρόσφατο νόμο του Υπουργείου δημοσίων έργων η επίβλεψη έργων από ιδιώτες μηχανικούς , στις αρμοδιότητες των ΟΤΑ επίσης και φαίνεται να υπάρχει μια ανάλογη νομοθεσία και φαντάζομαι θα υπάρξει συνέχεια και σε άλλους τομείς.

Δηλαδή αυτό που επιχειρείται στην πράξη είναι το εξής :

Ένας ανεπτυγμένος τομέας όπως είναι ο τομέας υπηρεσιών παραγωγής δημοσίων έργων όπως μελετητές σύμβουλοι μηχανικοί κλπ αντί να περιμένει το Κράτος ως πελάτης γίνεται λίγο Κράτος.
Αντίστοιχα μπορεί να γίνει σε μια σειρά τομέων της οικονομικής δραστηριότητας με ασφυκτική την παρουσία του Κράτους. Μοιάζει μονόδρομος αφού δυστυχώς η ευτυχώς δεν μπορούν να γίνουν προσλήψεις. Έχει υπογραφές και ονοματεπώνυμα αυτή η δέσμευση της χώρας και το ξέρουν πλέον και οι πολίτες.
Αυτή η πραγματικότητα αντικειμενικά προκαλεί φόβους αναταράξεις αντιδράσεις απώλεια κεκτημένων …όμως δεν φαίνεται κάτι άλλο να προτείνεται.
Και από που προκύπτει άραγε ως θέσφατο ότι η συλλογή των απορριμμάτων η καθαριότητα και η περιποίηση των κήπων και το κλάδεμα των δέντρων πρέπει να γίνεται από δημοσίους υπαλλήλους .
Η ότι η συλλογή των φόρων η βεβαίωση ποιότητας των εξαγωγών η επιστημονική διαχείριση των δασών , τα πληροφοριακά συστήματα του δημοσίου πρέπει να γίνονται από δημοσίους υπαλλήλους.
Άνεργοι νέοι επιστήμονες με υψηλά προσόντα με δεξιότητες με ικανότητες πως θα ενταχθούν στην παραγωγή πώς θα δουλέψουν εάν δεν ανοίξει το κράτος γενναία τις αρμοδιότητες του. Προφανώς και πρέπει να διατηρήσει τον ρυθμιστικό και εποπτικό του ρόλο αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να το κάνει με εργαζόμενους που απασχολεί κατευθείαν αφού φαίνεται ότι σε αυτό δεν τα πάει πολύ καλά.
Κατά την γνώμη μου για να γίνει ισότιμη η συζήτηση πρέπει να γίνει άνοιγμα και από την άλλη πλευρά.
Από την άλλη πρέπει να εξασφαλιστεί ισότιμη πρόσβαση στις ευκαιρίες .
Για παράδειγμα η παραγωγή πράσινης ενέργειας πρέπει να δίνει ευκαιρίες σε ενεργειακούς συνεταιρισμούς ενεργειακές κοινότητες μικρούς παραγωγούς ώστε να μην δημιουργούνται μονοπώλια και να ωφελούνται οι πολλοί τελικά κλπ.
Εκτός από κρίσιμες κρατικές λειτουργίες τι πρόβλημα δημιουργεί σε όσους δημοσίους υπαλλήλους επιθυμούν να ασκήσουν ελεύθερο επάγγελμα σε τομείς που δεν συγκρούονται με την κρατική αρμοδιότητας τους και να φορολογηθούν για αυτό.
Γιατί είναι κακό ο Μηχανικός του Δήμου να σχεδιάζει ιδιωτικές κατοικίες και ο Γεωπόνος της ΔΑΟΚ να είναι ξενοδόχος η να περιποιείται κήπους με το συνεργείο του ?
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον κατά για την επόμενη μέρα της οικονομίας και της κοινωνίας πέσουν κάποια τείχη και κάποιες βεβαιότητες.
Με αυτό τον τρόπο μια τεράστια εγκατεστημένη ισχύς οργάνωσης και τεχνογνωσίας του ιδιωτικού τομέα θα αναζωογονήσει τον δημόσιο τομέα και αντίστοιχα θα δωθούν ευκαιρίες για όσους θέλουν και μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στην αγορά. Πέραν από την Παιδεία και την Υγεία την Δικαιοσύνη και την Ασφάλεια που ανήκουν στο πυρήνα της ευθύνης του Κράτους όλοι οι άλλοι τομείς κρατικής δραστηριότητας μπορούν να ανοίξουν στην αγορά.
Τον φόρο να τον εισπράξει ο Λογιστής τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων να σφραγίσει ο ιδιώτης Γεωπόνος το δημόσιο έργο να επιβλέψει ο ιδιώτης Μηχανικός τα πληροφορικά συστήματα του δημοσίου να τα εγκαταστήσει και λειτουργήσει ο Πληροφορικός από την αγορά κοκ.
Έτσι το δημόσιο να επικεντρωθεί στην Πιστοποίηση όλων αυτών ότι πληρούν τα κριτήρια και ότι κάνουν καλά την δουλειά τους.
Αυτή η μεταρρύθμιση θα προκαλέσει μια ένταση οικονομικής δραστηριότητας θα απογειώσει την ταχύτητα λειτουργίας και αποτελέσματος θα ενισχύσει την απασχόληση και θα δώσει ευκαιρίες.

Προηγούμενο άρθροΔήμος Τρίπολης | Οι πίνακες (Κατάταξης και Προσληπτέων) της Ανακοίνωσης ΣΟΧ 1/2021
Επόμενο άρθροΕνημέρωση για διακοπές ρεύματος στο ‘Αστρος