Γράφει ο Φώτης Αλεξόπουλος
Τις προηγούμενες ημέρες ακόμη μια σπουδαία επιτυχία ήρθε για τον τοπικό αθλητισμό μέσα από τη διάκριση του Παναγιώτη Κοκκάλα. Ο Αρκάς αθλητής κατάφερε την περασμένη Κυριακή να κατακτήσει την πρώτη θέση στην κατηγορία του στους προκριματικούς αγώνες της Θεσσαλονίκης και επάξια να κατακτήσει την πρόκριση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Φιλιππούπολης στη Βουλγαρία. Αυτή η σπουδαία διάκριση έρχεται ως λογική συνέχεια μιας σειράς επιτυχιών που έχει πετύχει ο Αρκάς αθλητής, ως αποτέλεσμα της πολύ ουσιαστικής και σκληρής δουλειάς που ο ίδιος πραγματοποιεί τα τελευταία ειδικά χρόνια.
Ο Παναγιώτης Κοκκάλας με αφορμή την πρόκρισή του στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα φιλοξενήθηκε από την αθλητική εκπομπή «Μικτή Ζώνη» στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Τρίπολης και μίλησε στους Θοδωρή Τσούτσο και Φώτη Αλεξόπουλο. Μια ενδιαφέρουσα κουβέντα που δεν περιορίστηκε μόνο στην επιτυχία της Θεσσαλονίκης τις προηγούμενες ημέρες, αλλά συνολικά για τα πρόσφατα επιτεύγματά του στο Ταε Κβον Ντο τους τελευταίους μήνες αλλά και στον αθλητισμό γενικότερα.
Στις πρώτες τους κουβέντες αναφορικά με μια επιτυχία όπως η πρόκριση σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα ο Παναγιώτης Κοκκάλας σχολίασε: «Για να έρθει μια τέτοια επιτυχία, δεν γίνεται μέσα σ’ ένα ή δύο μήνες προετοιμασίας. Θα πρέπει να υπάρχει χρονικός ορίζοντας τουλάχιστον 10-12 μήνες νωρίτερα» και αναφορικά με το σχόλιο ότι για να φτάσει κανείς σε ένα τέτοιο επίπεδο δεν χρειάζεται ένα διάστημα μόνο μηνών προετοιμασίας είπε συνεχίζοντας: «Σίγουρα μιλάμε για δουλειά χρόνων αλλά πέρα αυτού, όσο και σωστή δουλειά να κάνεις, αν δεν είσαι ισχυρός σαν χαρακτήρας και δεν έχει θέληση, αγάπη και πάθος γι’ αυτό που κάνεις δυστυχώς δεν έρχεται το αποτέλεσμα. Κι αυτό γιατί θα κληθείς να περάσεις από διάφορες καταστάσεις. Από πολύ απογοήτευση γιατί δεν είναι όλα ρόδινα. Πρώτα θα περάσεις τις λύπες σου και τις στενοχώριες σου και μετά θα περάσεις στις καλές στιγμές».
Αναλυτικότερα τα όσα ο ίδιος δήλωσε στη διάρκεια της «Μικτής Ζώνης» έχουν ως εξής:
Αναφορικά με το Παγκόσμιο πρωτάθλημα και κάποιες χρηστικές πληροφορίες:
«Το Παγκόσμιο πρωτάθλημα φέτος θα διεξαχθεί στη Βουλγαρία, τέλη Αυγούστου. Αρχικά ήταν να γίνει στην Κορέα, αλλά λόγω διαφόρων καταστάσεων θα πραγματοποιηθεί τελικά στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας τέλη Αυγούστου. Η προετοιμασία μου θα ξεκινήσει σε λίγες ημέρες. Από εκεί και πέρα η προετοιμασία μου με την Εθνική ομάδα λογικά θα ξεκινήσει στις 8-10 Αυγούστου περίπου».
Σχετικά με το γεγονός ότι παρόλο που μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, όλα τα αθλήματα είχαν μια κάμψη, το αγώνισμα του Ταε Κβον Ντο δε φάνηκε να επηρεάστηκε από αυτό:
«Να αναφέρω αρχικά κάτι που ίσως να μην γνωρίζει μεγάλη μερίδα κόσμου, υπάρχουν δύο είδη Ταε Κβον Ντό. Το Ολυμπιακό και το παραδοσιακό στο οποίο αγωνίζομαι εγώ. Να μην μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία αλλά πάντως είναι διαφορετικό το ένα με το άλλο. Στο δικό μας Ταε Κβον Ντο σαν χώρα θεωρούμαστε από τις δυνατές ομάδες. Είμαστε πάρα πολλοί δυνατοί και φανταστείτε ότι στο φετινό Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, βγήκαμε τρίτη χώρα σε συγκομιδή μεταλλίων με εξήντα άτομα αποστολή. Κι αυτό τη στιγμή που άλλες χώρες είχαν 70, 90, 120 συμμετοχές και παράλληλα άλλες χώρες είχαν αθλητές και σε άλλες επιπλέον μικρότερες ηλικιακές κατηγορίες, συγκριτικά μ’ εμάς που δεν είχαμε αθλητές (σ.σ. παίδες, παγκορασίδες κ.α.).».
Στο τί προσφέρει το Ταε Κβον Ντο γενικότερα σ’ ένα παιδί:
«Δεν είναι το Ταε Κβον Ντο, αλλά γενικά ο αθλητισμός. Μιλάω συνολικά για τον αθλητισμό, δεν λέω ότι αυτό που κάνω εγώ είναι το καλύτερο. Γενικότερα θεωρώ ότι ο αθλητισμός σε κάνει πιο πειθαρχημένο. Το πρώτο και βασικότερο. Το δεύτερο είναι ότι ο αθλητισμός αποτελεί μια μικρή κοινωνία στην οποία πρέπει να ενταχθείς. Γενικότερα ωστόσο το κομμάτι του αθλητισμού είναι δύσκολο και ένας γονέας ή ένας ενήλικας θα πρέπει να βοηθήσεις το παιδί να επιλέξει το κατάλληλο άθλημα.
Θεωρώ όμως ότι και ένα παιδί αν μπει στη διαδικασία να ασχοληθεί κάθε μήνα με διαφορετικό άθλημα, θα περάσει ένα διάστημα και το παιδί μπορεί να μην έχει κατασταλάξει σε κάτι συγκεκριμένο. Εκτιμώ ότι και οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά στο να κατασταλάξουν σε κάποιο άθλημα. Δε πρέπει να αποφασίζουμε για τι είναι καλό ένα παιδί επειδή κάνει ή δεν κάνει κάτι καλά σε σ’ ένα άθλημα σε μικρή ηλικία. Προσωπικά όταν είχαν ξεκινήσει εγώ το Ταε Κβον Ντο μου είχαν πει ότι δεν κάνω για το συγκεκριμένο άθλημα, αλλά ίσως θα μπορούσα να ασχοληθώ με το στίβο».
Στο αν θυμάται γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο αγώνισμα:
«Βασικά έκανα σε μικρή ηλικία διάφορα αθλήματα. Είχα ξεκινήσει με το ποδόσφαιρο, αλλά και στίβο για λίγο χρονικό διάστημα αλλά έκανα και ποδηλασία. Στην ποδηλασία έλεγαν ότι ήμουν πάρα πολύ καλός σαν αθλητής και ότι είχα μέλλον. Ωστόσο ξεκίνησα σ’ ένα γυμναστήριο και έβλεπα τα παιδιά είχε με τις λευκές ζώνες με τα γαντάκια και παπουτσάκια τους. Μου άρεσε η φιλοσοφία και τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου αθλήματος και έτσι σιγά-σιγά ξεκίνησα. Αν και ήμουν μεγάλος όταν ξεκίνησα. Τα πρώτα μου βήματα τα έκαναν στα 15 έτη μου, όταν τα περισσότερα παιδιά ξεκινούν 7-8 ετών. Ουσιαστικά ήμουν μεγάλος για Τάε Κβον Ντο, αλλά ίσως να είχα τις βάσεις από τα προηγούμενα αθλήματα».
Σχετικά με το να αγαπάει αυτό που κάνει για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες του αθλήματος:
«Πρέπει να το αγαπάς 100%. Θυμάμαι τον εαυτό μου ακόμη και τώρα και μπορεί ο περισσότερος κόσμος να μην το πιστεύει. Την πρώτη μέρα του χρόνου έκανα προπόνηση. Πάσχα έκανα προπόνηση. Πυρετό είχα έκανα προπόνηση. Αν είμαι άρρωστος θα κάνω προπόνηση. Από τη στιγμή που έχω υποχρεώσεις… Δεν λέμε ότι είναι Καλοκαίρι και νοιώθω μια αδιαθεσία και θα πω δεν πάω να κάνω προπόνηση. Ακόμη και το Καλοκαίρι μπορεί να μην ασχοληθώ με την προπόνηση. Μπορεί να τρέξω μπορεί να κάνω άλλες δραστηριότητες και ίσως να μου καλύψουν κάποιες ατέλειες που έχω στο άθλημά μου. Όταν μπεις στη διαδικασία αυτή θα πρέπει να είσαι κάθε μέρα στο χώρο σου και να μην το βλέπεις σαν αγγαρεία. Πρέπει να το αγαπάς για να το κάνεις.
Σκεφτείτε ότι από τον Οκτώβριο είχα ξεκινήσει προετοιμασία με διπλές προπονήσεις, Δευτέρα έως Σάββατο. Το πρωί δουλειά και το μεσημέρι προπόνηση. Πήγαινα ξεκουραζόμουν λίγο και το βράδυ πάλι προπόνηση. Αυτό αν θέλετε το πιστεύετε και οι φίλοι μου το γνωρίζουν, δεν υπήρχε μια μέρα που να γυρίσω να πω σήμερα είμαι κουρασμένος και δεν μπορώ να κάνω προπόνηση. Υπήρχαν κάποιες στιγμές στις όποιες δεν μπορούσα να ανέβω τα σκαλιά από την κούραση. Αλλά την ώρα που έμπαινα μέσα για να κάνω προπόνηση, «ξύπναγα» δίνοντας το 100%. Έχω ένα καλό. Όταν κάνω προπόνηση προσπαθώ κάθε φορά να ξεπερνάω τον εαυτό μου. Είναι σαν να το κάνω για τελευταία φορά, με τόσο πάθος. Τόσο μπορώ τόσο το κάνω. Δεν υπάρχει μια μέρα να πω ότι είμαι κουρασμένος και δεν θα κάνω προπόνηση ή δεν θα είμαι τόσο καλός στην προπόνηση ή δεν θα είμαι τόσο αποδοτικός».
Σχετικά με τους στόχους του στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουλγαρίας:
«Σίγουρα είναι οι Κορεάτες πολύ καλοί. Είναι πάρα πολύ καλοί και οι Ρώσοι και οι Βούλγαροι και αυτούς τους ξέρουμε από το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Από το Παγκόσμιο δεν έχω την εμπειρία και θα σας πω και ψέματα. Σίγουρα είναι οι Κορεάτες. Θεωρούν όμως ότι η Ευρώπη είναι πάρα πολύ δυνατή στο κομμάτι του Τάε Κβον Ντο, άρα οι ανταγωνιστικοί αθλητές θα είναι σίγουρα Ευρωπαίοι».
Σχετικά με το αν έχει να αποδείξει ή όχι κάτι στο Παγκόσμιο:
«Δεν έχω να αποδείξω κάτι σε κανέναν. Καταρχάς ότι κάνω το κάνω για μένα. Δεν με αγχώνει η γνώμη των άλλων. Αν με άγχωνε η γνώμη των άλλων θα ήμουν σε πολλά κομμάτια της ζωής μου πίσω. Δεν με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, γιατί ξέρω ότι σαν Παναγιώτης κάναμε τον προγραμματισμό μας για τον Οκτώβρη. Πήραμε την πρώτη θέση στο Πανελλήνιο. Εγώ το χάρηκα. Βγήκα μια μέρα με τους φίλους μου έξω να διασκεδάσω και την επόμενη συνέχισαν να κάνω προετοιμασία για το Πανευρωπαϊκό. Πήγα στο πανευρωπαϊκό και γύρισα. Πήγα καλά, δεν πήγα καλά, υπήρξαν κάποιες ατυχίες που αν είχαν αποφύγει θα μπορούσα να είχα πάει καλύτερα στην κατηγορία μου. Γύρισα, ξεκουράστηκα δυο μέρες και μετά ξεκίνησα προετοιμασία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου. Τελειώνω και αυτή την αγωνιστική υποχρέωση, θα ξεκουραστώ 4-5-6 μέρες και μετά ξεκινάει η προσπάθεια για το Παγκόσμιο.
Η ουσία είναι ότι κάνω προπόνηση και δεν έχω να αποδείξω σε κανένα τίποτα, γιατί τα έχω καλά με τον εαυτό μου! Ότι είναι ένα πράγμα στο οποίο δεν κοροϊδεύω, μπαίνω μέσα, το κάνω 100% και από εκεί και πέρα ότι είναι να βγει θα βγει. Προσπαθώ να ξεπεράσω τον εαυτό μου; Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι έχω ξεπεράσει τον εαυτό μου; Είμαι καλά μέσα μου και από εκεί και πέρα στο Παγκόσμιο θα προσπαθήσω να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Το ότι αυτή τη στιγμή συγκαταλέγομαι στους καλύτερους αθλητές στην κατηγορία μου στον κόσμο, αυτό για μένα λέει πολλά!
Είναι πολλά τα χρόνια ενασχόλησής μου και επιτυχίες ουσιαστικά έχω αρχίσει να έχω τα τελευταία τέσσερα χρόνια, γιατί είχα περάσει ένα σοβαρό Χειρουργείο το οποίο με είχε αφήσει πίσω 3-4 χρόνια».
Αναφορικά με το θέμα ότι αν οι επιτυχίες έρχονται νωρίς θεωρείται επικίνδυνο για έναν πρωταθλητή και σχετικά με το αν ένας αθλητής αν δεν μάθει από τις αποτυχίες δεν εξελίσσεται:
«Αυτό πρέπει να γίνει και η σειρά αυτή είναι. Για να πεις ότι είσαι καλός αθλητής ή προπονητής και συνεχίζεις στην πορεία πρέπει να μάθεις από τα λάθη και τις αποτυχίες. Μπορεί να γίνεις προπονητής αλλά αν έχεις περάσει τις δυσκολίες σου σαν αθλητής μέχρι να φτάσεις στην κορύφωσή σου, το μικρό παιδί όταν θα ξεκινήσεις να του κάνεις προπόνηση και μπει στη φιλοσοφία του αγωνιστικού θα μπορέσεις να του περάσεις καλύτερα μηνύματα σε μια αποτυχία, παρά σε μια επιτυχία. Παράλληλα θα μπορέσεις να τον κρατήσει και ισορροπημένο».
Σχετικά με το αν θα ήθελε να δει τα παιδιά του, όταν έρθει η στιγμή να κάνει οικογένεια, να ασχολούνται με το ίδιο άθλημα:
«Αυτό είναι ένα όνειρο. Να έχω δημιουργήσει μια οικογένεια και να κάνω το παιδί μου ή τα παιδάκια μου όσο με αξιώσει ο Θεός να κάνω, να κάνουν αθλητισμό και αυτό που κάνω εγώ. Αυτό το κομμάτι, αν επιλέξουν αυτό το άθλημα. Νομίζω ότι θα τα πάμε καλά. Τώρα σε κάτι άλλο δεν ξέρω γιατί δεν έχω γνώσεις».
Στο αν σκέφτεται κάποια στιγμή να ασχοληθεί με την προπονητική, μετά το κλείσιμο της καριέρα του ως αθλητής:
«Βασικά φέτος ήταν μια δύσκολη χρονιά για μένα. Ακριβώς ένα χρόνο τώρα κάνω πολλά πράγματα. Από αρχές Ιουνίου μέχρι αρχές Δεκέμβριου, παρακολουθούσα μια Σχολή προπονητικής Tae Kwon Do ITF, η οποία ήταν μέσω της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και πήρα και το Δίπλωμα προπονητή Γ’ κατηγορίας. Πρώτα νομίζω ότι έχω 1-2 χρόνια για αγώνες σε υψηλό επίπεδο και μετά νομίζω ότι θα ασχοληθώ με την προπονητική. Είναι κάτι που το αγαπώ και νομίζω ότι είναι πολύ όμορφο πράγμα, το να βλέπεις ένα παιδί να μην μπορεί να συγχρονίσει τα χεράκια και τα ποδαράκια του και να μπαίνεις στη διαδικασία να του μαθαίνεις πώς να ρίχνει γροθιές και κλωτσιές ή πώς να κάνει εναλλαγές κατευθύνσεων. Είναι πολύ όμορφο να δημιουργείς σιγά σιγά έναν αθλητή. Είναι μια δημιουργία και μια «μαγεία» κατά κάποιο τρόπο αυτό.».
Σχετικά με το ότι κάποιοι θα χαλάλιζαν μια επιτυχία προκειμένου να δουν έναν αθλητή τους να προοδεύει:
«Πολλοί προπονητές με τους οποίους μιλάω αυτό λένε. Μακάρι ο αθλητής μου να ξεπεράσει εμένα».
Σχετικά με το κομμάτι του αθλητικού τουρισμού και τη «βαρύτητα» που ο αθλητισμός μπορεί να έχει στην προβολή ενός τόπου:
«Προφανώς! Όταν είσαι καλός αθλητής, γενικότερα συνομιλείς, βρίσκεσαι σε μεγάλες διοργανώσεις και δημιουργείς φιλίες. Όπως κι εμείς έχουμε δημιουργήσει φιλίες με αρκετούς αθλητές άλλων χωρών και εννοείται ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να προβληθεί και η πόλη ή ο τόπος σου».
Σχετικά με τη μη στήριξη του αθλητισμού από την Πολιτεία:
«Μπορεί η βοήθεια ίσως να δίνεται σε άλλα αθλήματα ή σε άλλες υποδομές. Είναι ένα κομμάτι ο αθλητισμός που αρκετοί δεν το γνωρίζουν. Αν δεν έχεις υπάρξει αθλητής είναι δύσκολο να το υποστηρίξεις και να καταλάβεις τι μπορεί να σου προσφέρει ο αθλητισμός. Κάποιος μπορεί να πει ότι χοροπηδάω και τι κάνω στην πραγματικότητα.; Δεν ξέρει ωστόσο τι θυσίες κάνω εγώ για να χοροπηδάω, για να κλωτσάω ή να ρίχνω γροθιές ή περισσότερο για να πάω σ’ ένα πρωτάθλημα. Τι θυσίες χρειάζομαι. Γιατί τα έξοδα θα τα βάλω από την τσέπη μου! Τις φυσικοθεραπείες μου; Την προπόνησή μου; Τα γυμναστήρια μου; Τη διατροφή μου; Δεν έχω κάποιον να με βοηθήσει».
