Κάποτε, σε ένα χωριό της Ρουμανίας, δεν υπήρχε ιερέας και οι κάτοικοι πήγαιναν συχνά στον Πατριάρχη με το αίτημα την πλήρωση της κενής θέσης, όμως ο Πατριάρχης δεν είχε την δυνατότητα να ικανοποιήσει το αίτημα των ανθρώπων.
Πήγαιναν και ξαναπήγαιναν οι κάτοικοι, αλλά τίποτε..Ο Πατριάρχης τους έλεγε τα ίδια λόγια, ότι δηλ. δεν είχε ιερέα να τους στείλει στο χωριό. Εν τω μεταξύ, άλλοι πέθαιναν αδιάβαστοι, άλλοι είχαν γυναίκες και παιδιά χωρίς γάμο, τα παιδιά και οι μεγάλοι ήταν αβάπτιστοι.
Μια μέρα, σταμάτησε έξω από τον Ναό ένα αυτοκίνητο και κατέβηκε ένας ιερέας. Όλο το χωριό ανάστατο. «Ήρθε παπάς», φώναζαν.
Πήγαν εκεί οι κάτοικοι, τον καλωσόρισαν και του είπαν: «Πώς ήρθες στο χωριό, αφού ο Πατριάρχης μας είχε πει ότι δεν έχει παπά να μας στείλει;» Τότε ο ιερέας τους είπε: «Αυτό δεν θέλατε; Δεν θέλατε ιερέα; Να λοιπόν, ήρθα!»
Όλο το χωριό χάρηκε στην παρουσία του νέου ιερέα.
Ο Ιερέας άρχισε αμέσως δουλειά πήγε σε όλους τους τάφους και διάβαζε την εξόδιο ακολουθία, βάπτισε και πάντρεψε όλους στο χωριό, λειτουργούσε, τους κοινωνούσε.
Μια μέρα καλεί τους χωρικούς και τους λέγει: «Θα φύγω, τελείωσε η αποστολή μου».
Το χωριό αναστατώθηκε, «τώρα που ήρθες, θα φύγεις»; Όμως ο ιερέας δεν άκουγε τους κατοίκους και ενέμενε στην απόφασή του και αφού οι χωρικοί κατάλαβαν ότι δεν γινόταν τίποτε, τον ευχαρίστησαν για την προσφορά του και τον κατευόδωσαν.
Μετά από μέρες, πήγαν στον Πατριάρχη να τον ευχαριστήσουν που τους έστειλε παπά και να του πουν όταν μπορέσει να τους ξαναστείλει κάποιον ιερέα, αλλά ο Πατριάρχης δεν ήξερε τίποτε. «Εγώ δεν έστειλα κανέναν παπά γιατί δεν έχω, όμως περιμένετε, μήπως ο πρωτοσύγκελος σας έστειλε κάποιον για να σας εξυπηρετήσει» τους είπε και πήρε τηλέφωνο τον πρωτοσύγκελο, αλλά ούτε αυτός είχε στείλει κανέναν.
Ο πατριάρχης τότε τους είπε: «Τί έκανε αυτός ο ιερέας στην ενορία»; Οι χωρικοί απάντησαν ότι τους πάντρεψε, τους βάπτισε, τους έκανε τις κηδείες των γονέων, τους έκανε ό,τι κάνει ένας παπάς.
«Καλά», είπε ο Πατριάρχης, «δεν σας έδινε χαρτιά, δεν έγραφε τα μυστήρια»; «Βεβαίως», είπαν οι χωρικοί, «μας έδινε χαρτιά και τα καταχώρισε στα βιβλία του Ναού».
«Δεν είδατε τι έγραφε; και πως υπέγραφε με τι όνομα»; ρώτησε πάλι ο Πατριάρχης. «Όλα τα στοιχεία, Δέσποτα, τα έγραφε στα ρουμανικά, πολλά γράμματα δεν ξέρουμε, γιατί την υπογραφή την έβαζε σε άλλη γλώσσα που δεν έχουμε ξαναδεί», απάντησαν οι χωρικοί.
Ο πατριάρχης παρακάλεσε να πάνε να φέρουν τα βιβλία, για να δει ποιος ήταν αυτός ο κληρικός.
Όταν του πήγαν τα βιβλία, ο Πατριάρχης έμεινε έκθαμβος. Δεν πίστευε στα μάτια του! Όντως όλα τα στοιχεία ήταν γραμμένα στα ρουμανικά, ενώ το όνομά του ήταν γραμμένο στα Ελληνικά, με το όνομα της υπογραφής: Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως.
Πηγή: diakonima.gr
