Ο Στρατής Παναγιωτόπουλος μίλησε στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Τρίπολης και την εκπομπή “City Break” για τις μεγάλες του αγάπες… την κιθάρα του και την μουσική!
Ο Στρατής μόλις 21 ετών από την πόλη της Τρίπολης μας άνοιξε την καρδιά του, μας μίλησε για την πορεία του μέχρι σήμερα, για την συμμετοχή του στην συναυλία του δασκάλου του Παναγιώτη Μάργαρη στην Τρίπολη στην οποία θα συμμετέχει και ο ίδιος (δείτε ΕΔΩ) αλλά και για τα επόμενα σχέδια του…
Ακούστε ολόκληρη την συνέντευξη:
Δείτε βίντεο με τον Στρατή στο στούντιο του Δημοτικού Ραδιοφώνου Τρίπολης να μας παίζει δυο κομμάτια στην κιθάρα του:
Ο Στρατής συστήνεται στους αναγνώστες της σελίδας μας και μας μιλά για την ζωή του:
Ονομάζομαι Στρατής Παναγιωτόπουλος και κατάγομαι από την Τρίπολη. Είμαι 21 χρονών.Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που αγαπάει την μουσική. Θυμάμαι μωρό ακόμα την γιαγιά μου να μου τραγουδάει την ώρα που με τάιζε και με κοίμιζε. Στο σπίτι μας σε μια γωνιά υπήρχε η κιθάρα του μπαμπά μου και κάποια βραδιά την έπαιρνε και έπαιζε κάποια παλιά κομμάτια.Στην αρχή από περιέργεια την έπιανα και μετά την αγάπησα. Κάπως ετσι και ενώ έχω φτάσει 8 χρονών αποφάσισαν οι γονείς μου να πάω σε κάποια ωδείο. Δεν κατάφερα να συνεργαστώ και μετά από έναν χρόνο αποφάσισα να ασχοληθώ μόνος μου.
Φοίτησα στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο της Τρίπολης τα οποία μπορώ να πω με σιγουριά ότι μου έδωσαν πολλές εμπειρίες και γνώσεις μουσικές. Συμμετείχα σε μαθητικές συναυλίες και συγκεκριμένα στο σύνολο της κλασικής κιθάρας.
Η σχέση μου με την κιθάρα πριν την γνωριμία μου με τον Παναγιώτη Μάργαρη ήταν σαν χόμπυ. Ήμουν αυτοδίδακτος αλλά είχα ένα ταλέντο,άκουγα ένα κομμάτι και το έπαιζα κατευθείαν στην κιθάρα κάτι που με βοήθησε αργότερα. Στα 15 μου συναντήθηκα με τον Δάσκαλο σε ένα φεστιβάλ μουσικής στην Ασέα αφιερωμένο στον ποιητή Γκάτσο και μαγευτικά από το παίξιμό του, από το ταλέντο του και την ευγενική φυσιογνωμία του.Εκείνη ήταν η στιγμή που άλλαξε τελείως η σχέση μου με την κιθάρα.Εκστασιασμένος του ζήτησα να μου υπογράψει μια αφιέρωση πάνω στην κιθάρα μου.Συναντήθηκαν τα βλέμματα μας και με ρώτησε με απορία:Είσαι σίγουρος; Και του απάντησα Ναι! Ξεκίνησα να αγοράζω τους δίσκους του και να παρακολουθώ την πορεία του.Έτσι έφτασα το 2018 να δίνω πανελλαδικές εξετάσεις και να χάνω το Πανεπιστήμιο Μουσικών Σπουδών για ελάχιστα μόρια.
Τελικά στην πορεία είδα πως κάθε εμπόδιο είναι για καλό. Παρακολουθώντας τον Δάσκαλο στο Facebook είδα πως παραδίδει μαθήματα κλασικής κιθάρας. Ζήτησα από τους γονείς μου να ανέβουμε στην Αθήνα στο Ωδείο που δίδασκε και μπορώ να πω πως με την πρώτη ματιά δέσαμε.Είχαμε χημεία γιατί και οι δύο αγαπάμε το ίδιο πράγμα την κιθάρα.Έτσι για εμένα ξεκίνησε το όμορφο αυτό ταξίδι.Έδωσα κατατακτήριες εξετάσεις για να γραφτώ στο Ωδείο και πέρασα με επιτυχία.Ο Δάσκαλος μου είχε δει κάτι σε εμένα που δεν είχαν δει οι άλλοι.Μου είπε συγκεκριμένα και δεν το ξεχνώ ποτέ πως οι δυνατότητες μου είναι τερατώδεις.Του άρεσε η πώρωση και ο ζήλος με τον οποίο μελετούσα για αυτό μου έδειξε τεχνικές πάνω στην κιθάρα που ακολουθεί και αυτός και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό.Πέρασα με επιτυχία την πρώτη ανωτέρα και δεν θα ξεχάσω τα λόγια του Δασκάλου μου Αλλάχ και της Επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού που μου είπαν ότι είσαι ένα παιδί που φαίνεται ότι γνωρίζει από μουσική,αγαπάει αυτό που κάνει περιέχει μέλλον. Για εμένα αυτά τα λόγια ήταν συγκινητικά και δεν μπόρεσα να το κρύψω.
Έτσι με επιτυχίες πέρασαν 3 χρόνια και αυτή την στιγμή βρίσκομαι να μελετώ γιατί δίπλωμα.Παράλληλα με σπουδες στα θεωρητικά μαθήματα(αρμονία,πιάνο,σολφέζ,ανάπτυξη ακουστικών ικανοτήτων,ιστορία μουσικής,μουσική δωματίου κτλ.).Μέσα στο διάστημα των 3 χρονών έχω συμμετάσχει σε τηλεοπτικό πρόγραμμα της ΕΡΤ – Η αυλή των Χρωμάτων – με θεμα:”Αφιέρωμα στον Παναγιώτη Μάργαρη”,κάπου εκεί είχα την ευκαιρία αναγνωρίζω τον εξαιρετικό και αξέχαστο τραγουδοποιό Λαυρέντη Μαχαιρίτσας,στον εκδοτικό οίκο “Ιανός” με σκοπό την ανάδειξη μουσικών δεξιοτήτων όπως και στον πολυχώρο “Αίτιον” και “Χυτήριον”.
Στις αρχές του επόμενου χρόνου μπαίνω στο στούντιο για να ηχογράφησε το πρώτο μου άλμπουμ που θα έχει δικές μου διασκευές γνωστών κομματικών και δικών μου συνθέσεων. Τελειώνοντας, ευχαριστώ τον Παναγιώτη Μάργαρη που πίστεψε και πιστεύει σε εμένα και που με στηρίζει και με προωθεί. Του χρωστάω πολλά, όπως πολλά χρωστάω και στους γονείς μου που πίστεψαν, στήριξαν και στηρίζουν τις επιλογές μου. Τους ευχαριστώ!.
